WINTER VALENTIN von, dowódca wojsk gdańskich
m (M.Ogonowska przeniósł stronę WINTER (Wonter) VALENTIN von na WINTER VALENTIN von, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Valentin von Winter.JPG|thumb|Valentin von Winter]] | [[File:Valentin von Winter.JPG|thumb|Valentin von Winter]] | ||
− | '''VALENTIN von WINTER''' (Wonter; 4 VI 1608 Friedland/Pravinsk, Prusy Książęce – 4 VIII 1671 Gdańsk), oficer. Przez wiele lat w służbie elektora | + | '''VALENTIN von WINTER''' (Wonter; 4 VI 1608 Friedland/Pravinsk, Prusy Książęce – 4 VIII 1671 Gdańsk), oficer. Przez wiele lat w służbie elektora brandenburskiego i króla szwedzkiego, 18 XII 1650 otrzymał szlachectwo szwedzkie. Od 1655 roku do śmierci w stopniu pułkownika był dowódcą gdańskich wojsk miejskich. Dowodził obroną Gdańska przed szwedzkim atakiem w roku 1656, następnie zwalczał wrogie oddziały rabujące dobytek podgdańskich wsi. W 1659 dowodził oblężeniem i zwycięskim szturmem na pozycje wojsk szwedzkich w twierdzy q Gdańska Głowa w widłach rzek Wisły i Szkarpawy. Po śmierci pochowany z honorami w q kościele NMP. Zachowane epitafium z roku 1671 z popiersiem pułkownika na południowej ścianie kościoła (obok Kaplicy Kapłańskiej) poświęcone jest pamięci jego i jego 2 żon. Portret Wintera znajduje się także na zachowanym w zbiorach BG PAN miedziorycie z roku 1672 Johanna Bensheimera. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 23:56, 24 lis 2013
VALENTIN von WINTER (Wonter; 4 VI 1608 Friedland/Pravinsk, Prusy Książęce – 4 VIII 1671 Gdańsk), oficer. Przez wiele lat w służbie elektora brandenburskiego i króla szwedzkiego, 18 XII 1650 otrzymał szlachectwo szwedzkie. Od 1655 roku do śmierci w stopniu pułkownika był dowódcą gdańskich wojsk miejskich. Dowodził obroną Gdańska przed szwedzkim atakiem w roku 1656, następnie zwalczał wrogie oddziały rabujące dobytek podgdańskich wsi. W 1659 dowodził oblężeniem i zwycięskim szturmem na pozycje wojsk szwedzkich w twierdzy q Gdańska Głowa w widłach rzek Wisły i Szkarpawy. Po śmierci pochowany z honorami w q kościele NMP. Zachowane epitafium z roku 1671 z popiersiem pułkownika na południowej ścianie kościoła (obok Kaplicy Kapłańskiej) poświęcone jest pamięci jego i jego 2 żon. Portret Wintera znajduje się także na zachowanym w zbiorach BG PAN miedziorycie z roku 1672 Johanna Bensheimera.