WERDEN JOHANN von, burmistrz Gdańska
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Herb rodowy Johanna von Werdena.JPG|thumb|Herb rodowy Johanna von Werdena]] | [[File:Herb rodowy Johanna von Werdena.JPG|thumb|Herb rodowy Johanna von Werdena]] | ||
| − | '''JOHANN von WERDEN''' (1495 Gdańsk – 25 VIII 1554 Mokry Dwór pod Gdańskiem), burmistrz. W 1526, po usunięciu władz miejskich wybranych po rewolcie pospólstwa (q Johann Wentland), wszedł do Rady Miejskiej, od razu obejmując stanowisko burmistrza jako zaufany człowiek króla | + | '''JOHANN von WERDEN''' (1495 Gdańsk – 25 VIII 1554 Mokry Dwór pod Gdańskiem), burmistrz. W 1526 roku, po usunięciu władz miejskich wybranych po rewolcie pospólstwa (q Johann Wentland), wszedł do Rady Miejskiej, od razu obejmując stanowisko burmistrza jako zaufany człowiek króla polskiego Zygmunta Starego. Godność tę pełnił do 1554; w latach 1532, 1535, 1538, 1539, 1546 i 1551 burgrabia królewski. Obok q Phillipa Bischofa czołowy przedstawiciel gdańskiego patrycjatu, przyjaciel kanclerza koronnego Krzysztofa Szydłowieckiego, który na sejmie w Piotrkowie 13 II 1525 adoptował go do herbu Odrowąż. W 1526 pasowany w Gdańsku przez króla Zygmunta Starego na rycerza, w 1528 formalnie otrzymał nobilitację od monarchy. 25 I 1528 uzyskał starostwo nowskie (Nowe nad Wisłą, nieformalnie dzierżył je od 1527), które trzymał do śmierci (od 1552 na prawie lennym); dzierżawa ta miała pozostać w rodzinie do wygaśnięcia linii męskiej. Z kasztelanem gdańskim Achatiusem Cemą pożyczył 29 VII 1534 księciu pruskiemu Albrechtowi 10 tysięcy grzywien pruskich, na pomoc wojskową księciu holsztyńskiemu (pod zastaw starostwa przezmarskiego). W 1537 roku prowadził (z A. Cemą) rozmowy z królem Zygmuntem Starym w sprawie małżeństwa jego córki Jadwigi z synem elektora brandenburskiego Joachima II. W latach działalności jako burmistrz, burgrabia królewski i tenutariusz pełnił również rolę bankiera króla Zygmunta I Starego i księcia pruskiego Albrechta, udzielał pożyczek dygnitarzom koronnym (kanclerzowi i senatorom). Oprócz starostw nowskiego i przezmarskiego był właścicielem m.in. q Kokoszek; swoim synom przekazał w spadku wsie: Przejazdowo, Sztembarg, Bojano, Szynwałd, Kielno, Czaple, Smoldzino, Przodkowo i Mokry Dwór. Pochowany w q kościele NMP. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:38, 21 lis 2013
JOHANN von WERDEN (1495 Gdańsk – 25 VIII 1554 Mokry Dwór pod Gdańskiem), burmistrz. W 1526 roku, po usunięciu władz miejskich wybranych po rewolcie pospólstwa (q Johann Wentland), wszedł do Rady Miejskiej, od razu obejmując stanowisko burmistrza jako zaufany człowiek króla polskiego Zygmunta Starego. Godność tę pełnił do 1554; w latach 1532, 1535, 1538, 1539, 1546 i 1551 burgrabia królewski. Obok q Phillipa Bischofa czołowy przedstawiciel gdańskiego patrycjatu, przyjaciel kanclerza koronnego Krzysztofa Szydłowieckiego, który na sejmie w Piotrkowie 13 II 1525 adoptował go do herbu Odrowąż. W 1526 pasowany w Gdańsku przez króla Zygmunta Starego na rycerza, w 1528 formalnie otrzymał nobilitację od monarchy. 25 I 1528 uzyskał starostwo nowskie (Nowe nad Wisłą, nieformalnie dzierżył je od 1527), które trzymał do śmierci (od 1552 na prawie lennym); dzierżawa ta miała pozostać w rodzinie do wygaśnięcia linii męskiej. Z kasztelanem gdańskim Achatiusem Cemą pożyczył 29 VII 1534 księciu pruskiemu Albrechtowi 10 tysięcy grzywien pruskich, na pomoc wojskową księciu holsztyńskiemu (pod zastaw starostwa przezmarskiego). W 1537 roku prowadził (z A. Cemą) rozmowy z królem Zygmuntem Starym w sprawie małżeństwa jego córki Jadwigi z synem elektora brandenburskiego Joachima II. W latach działalności jako burmistrz, burgrabia królewski i tenutariusz pełnił również rolę bankiera króla Zygmunta I Starego i księcia pruskiego Albrechta, udzielał pożyczek dygnitarzom koronnym (kanclerzowi i senatorom). Oprócz starostw nowskiego i przezmarskiego był właścicielem m.in. q Kokoszek; swoim synom przekazał w spadku wsie: Przejazdowo, Sztembarg, Bojano, Szynwałd, Kielno, Czaple, Smoldzino, Przodkowo i Mokry Dwór. Pochowany w q kościele NMP.
