URZĄD DOBROCZYNNOŚCI
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Dom_Dobroczynności_i_Sierot_na_Osieku__1910.JPG|thumb|Dom Dobroczynności i Sierot na Osieku, 1910]] | [[File:Dom_Dobroczynności_i_Sierot_na_Osieku__1910.JPG|thumb|Dom Dobroczynności i Sierot na Osieku, 1910]] | ||
| − | '''URZĄD DOBROCZYNNOŚCI''' (Spendamt). Powstał 1550, oparty na istniejącym od 1525 urzędzie zarządców „skarbonami bożymi” (''Vorstände des Gotteskastens''), ustanowionymi w 5 kościołach | + | '''URZĄD DOBROCZYNNOŚCI''' (Spendamt). Powstał w 1550 roku, oparty na istniejącym od 1525 urzędzie zarządców „skarbonami bożymi” (''Vorstände des Gotteskastens''), ustanowionymi w 5 kościołach parafialnych Gdańska. Pozyskane ze skarbon pieniądze rozdzielano potrzebującym. Po pożarze 17 IV 1550 rejonu ul. Długie Ogrody, q Rada Miejska zintensyfikowała zbiórki poprzez tzw. panów tacowych (''Schalherren''), których określano urzędem dobroczynności (''Spendamt''). W okresie późniejszym zwani prowizorami Urzędu Dobroczynności (''Vorsteher des Spendamts'') lub prowizorami ubogich (''Provisores der Armen''), w latach 1610–1653 wchodzili w skład zarządu q Lazaretu. W 1653 roku Rada powołała spośród siebie 3 prowizorów Urzędu Dobroczynności (''Vorsteher''), zwanych także prowizorami ubogich (''Provisores der Armen''), wyodrębniając ich z zarządu Lazaretu. W XVII wieku Urząd odgrywał znaczącą rolę w opiece społecznej nad „ubogimi domowymi” (''Hausarmen''), tzn. mającymi stałe miejsce zamieszkania, lecz egzystującymi poniżej minimum socjalnego. W 1699 (choć plany istniały od 1602) powołano q Dom Dobroczynności. W XVIII wieku dochody Urzędu, oparte na dobrowolnych datkach gdańszczan, znacząco spadły (w 1653 – 33 721 florenów, początek XVIII wieku – 2000 florenów). Doprowadziło to do reorganizacji Urzędu Dobroczynności i wyodrębnienia w 1788 q Instytutu Ubogich (Armeninstitut). {{author: ASZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:14, 21 lis 2013
URZĄD DOBROCZYNNOŚCI (Spendamt). Powstał w 1550 roku, oparty na istniejącym od 1525 urzędzie zarządców „skarbonami bożymi” (Vorstände des Gotteskastens), ustanowionymi w 5 kościołach parafialnych Gdańska. Pozyskane ze skarbon pieniądze rozdzielano potrzebującym. Po pożarze 17 IV 1550 rejonu ul. Długie Ogrody, q Rada Miejska zintensyfikowała zbiórki poprzez tzw. panów tacowych (Schalherren), których określano urzędem dobroczynności (Spendamt). W okresie późniejszym zwani prowizorami Urzędu Dobroczynności (Vorsteher des Spendamts) lub prowizorami ubogich (Provisores der Armen), w latach 1610–1653 wchodzili w skład zarządu q Lazaretu. W 1653 roku Rada powołała spośród siebie 3 prowizorów Urzędu Dobroczynności (Vorsteher), zwanych także prowizorami ubogich (Provisores der Armen), wyodrębniając ich z zarządu Lazaretu. W XVII wieku Urząd odgrywał znaczącą rolę w opiece społecznej nad „ubogimi domowymi” (Hausarmen), tzn. mającymi stałe miejsce zamieszkania, lecz egzystującymi poniżej minimum socjalnego. W 1699 (choć plany istniały od 1602) powołano q Dom Dobroczynności. W XVIII wieku dochody Urzędu, oparte na dobrowolnych datkach gdańszczan, znacząco spadły (w 1653 – 33 721 florenów, początek XVIII wieku – 2000 florenów). Doprowadziło to do reorganizacji Urzędu Dobroczynności i wyodrębnienia w 1788 q Instytutu Ubogich (Armeninstitut).
