TURSKI STANISŁAW, rektor Politechniki Gdańskiej
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Stanisław_Turski.JPG|thumb|Stanisław Turski]] | [[File:Stanisław_Turski.JPG|thumb|Stanisław Turski]] | ||
− | '''STANISŁAW TURSKI''' (15 V 1906 Sosnowiec – 3 I 1986 Warszawa), naukowiec. Studiował | + | '''STANISŁAW TURSKI''' (15 V 1906 Sosnowiec – 3 I 1986 Warszawa), naukowiec. Studiował w latach 1924–1928 fizykę, astronomię i matematykę na uniwersytecie w Krakowie, gdzie podjął pracę. Nauczał także w krakowskiej Akademii Górniczej, od 1935 roku doktor. Podczas II wojny światowej w obozach koncentracyjnych Sachsenhausen i Dachau, po zwolnieniu zajął się w Krakowie tajnym nauczaniem. Wchodził w skład delegacji Ministerstwa Oświaty do spraw q PG, która przybyła 5 IV 1945 do Gdańska. Kierownik Katedry Matematyki na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej PG, od 1946 profesor tytularny. 26 VIII 1946 mianowany rektorem PG, pozostawał nim do powołania w 1949 na stanowisko dyrektora Departamentu Studiów Technicznych i Gospodarczych Ministerstwa Oświaty i kierownika Katedry Matematyki Stosowanej politechniki w Warszawie. Jako rektor PG dążył do wzmocnienia kadrowego uczelni. Rektor w okresie 1952–1969 UW. Pionier rozwoju informatyki i techniki komputerowej 24 V 1980 otrzymał tytuł doktor honoris causa PG. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 23:18, 19 lis 2013
STANISŁAW TURSKI (15 V 1906 Sosnowiec – 3 I 1986 Warszawa), naukowiec. Studiował w latach 1924–1928 fizykę, astronomię i matematykę na uniwersytecie w Krakowie, gdzie podjął pracę. Nauczał także w krakowskiej Akademii Górniczej, od 1935 roku doktor. Podczas II wojny światowej w obozach koncentracyjnych Sachsenhausen i Dachau, po zwolnieniu zajął się w Krakowie tajnym nauczaniem. Wchodził w skład delegacji Ministerstwa Oświaty do spraw q PG, która przybyła 5 IV 1945 do Gdańska. Kierownik Katedry Matematyki na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej PG, od 1946 profesor tytularny. 26 VIII 1946 mianowany rektorem PG, pozostawał nim do powołania w 1949 na stanowisko dyrektora Departamentu Studiów Technicznych i Gospodarczych Ministerstwa Oświaty i kierownika Katedry Matematyki Stosowanej politechniki w Warszawie. Jako rektor PG dążył do wzmocnienia kadrowego uczelni. Rektor w okresie 1952–1969 UW. Pionier rozwoju informatyki i techniki komputerowej 24 V 1980 otrzymał tytuł doktor honoris causa PG.