POLSKIE SZKOŁY HANDLOWE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Klasa_w_Polskiej_Szkole_Handlowej__około_1927_.JPG|thumb|Klasa w Polskiej Szkole Handlowej, około 1927]] | [[File:Klasa_w_Polskiej_Szkole_Handlowej__około_1927_.JPG|thumb|Klasa w Polskiej Szkole Handlowej, około 1927]] | ||
| − | '''POLSKIE SZKOŁY HANDLOWE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU.''' '''Polska Szkoła Handlowa q Macierzy Szkolnej''', 3-letnia zawodowa, założona 13 IX 1926, w gmachu dawnego pruskiego kasyna przy Langgarten 80 (ul. Długie Ogrody), zakupionego w roku 1922 przez łódzkiego przemysłowca Edwarda Heimanna-Jereckiego. Nabywca złożył wniosek w q Senacie II Wolnego Miasta Gdańska (WMG) o uruchomienie tu szkoły handlowej, początkowo odrzucony, zaakceptowany w 1923 podczas rozmów polsko-gdańskich w Genewie. Koncesję na otwarcie szkoły Senat wydał 20 VIII 1926. Jej program wzorowano na szkołach niemieckich; przyjmowała absolwentów po 7 klasach szkoły powszechnej lub 6 gimnazjum, w wieku 14–15 lat; miała przygotować pomocniczych pracowników handlowych. W roku 1926 liczyła 26 uczniów, | + | '''POLSKIE SZKOŁY HANDLOWE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU.''' '''Polska Szkoła Handlowa q Macierzy Szkolnej''', 3-letnia zawodowa, założona 13 IX 1926, w gmachu dawnego pruskiego kasyna przy Langgarten 80 (ul. Długie Ogrody), zakupionego w roku 1922 przez łódzkiego przemysłowca Edwarda Heimanna-Jereckiego. Nabywca złożył wniosek w q Senacie II Wolnego Miasta Gdańska (WMG) o uruchomienie tu szkoły handlowej, początkowo odrzucony, zaakceptowany w 1923 podczas rozmów polsko-gdańskich w Genewie. Koncesję na otwarcie szkoły Senat wydał 20 VIII 1926. Jej program wzorowano na szkołach niemieckich; przyjmowała absolwentów po 7 klasach szkoły powszechnej lub 6 gimnazjum, w wieku 14–15 lat; miała przygotować pomocniczych pracowników handlowych. W roku 1926 liczyła 26 uczniów, 1927 – 77, 1928 – 90. W 1929 roku PSH opuszczał pierwszy rocznik absolwentów (20 osób). <br/><br/>'''Polską Wyższą Szkołę Handlową Macierzy Szkolnej''' powołano w 1929 roku. Była to szkoła 2-letnia, przyjmująca absolwentów po PSH lub absolwentów 6. klasy gimnazjum. Dawała maturę, kształciła samodzielnych pracowników handlu. Od roku 1930 przystąpiono do powiększania budynku od strony Trojangasse (ul. Seredyńskiego), według projektu inż. Józefa Łęczyckiego z Łodzi i przy ponownym wsparciu finansowym E. Heimanna-Jereckiego. W szkołach przeważały dziewczęta, w 1930 było 139 uczniów, w 1938 – 279. W roku 1926 grono nauczycieli liczyło 2 osoby (Maria Pikarska i q Marian Seredyński), w 1938 – 12 osób (w tym nauczyciel historii q Marian Pelczar). Dyrektorem obu szkół był Marian Seredyński. Dzięki nauczycielom q Alfonsowi (Alfowi) Liczmańskiemu i q Marii Ostrowskiej ożywioną działalność prowadziło q harcerstwo (zwłaszcza żeńska sekcja żeglarska), działał teatr amatorski (pod opieką Eugenii Adamczykowej; zginęła w 1944 w powstaniu warszawskim) i chór (pod opieką q Szczepana Pileckiego, rozstrzelanego przez Niemców w 1940). Absolwenci PSH i PWSH byli poszukiwani przez polskie firmy w Gdańsku, Gdyni i Tczewie. Placówki dokształcały też na wieczorowych kursach dorosłych. Zlikwidowane 1 IX 1939. Po II wojnie światowej częściowo w budynkach szkół handlowych, częściowo w nowych, funkcjonują q Szkoły Ekonomiczno-Handlowe. Działalność szkół z okresu II WMG upamiętnia od roku 1959 specjalna tablica. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 09:35, 15 lis 2013
POLSKIE SZKOŁY HANDLOWE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU. Polska Szkoła Handlowa q Macierzy Szkolnej, 3-letnia zawodowa, założona 13 IX 1926, w gmachu dawnego pruskiego kasyna przy Langgarten 80 (ul. Długie Ogrody), zakupionego w roku 1922 przez łódzkiego przemysłowca Edwarda Heimanna-Jereckiego. Nabywca złożył wniosek w q Senacie II Wolnego Miasta Gdańska (WMG) o uruchomienie tu szkoły handlowej, początkowo odrzucony, zaakceptowany w 1923 podczas rozmów polsko-gdańskich w Genewie. Koncesję na otwarcie szkoły Senat wydał 20 VIII 1926. Jej program wzorowano na szkołach niemieckich; przyjmowała absolwentów po 7 klasach szkoły powszechnej lub 6 gimnazjum, w wieku 14–15 lat; miała przygotować pomocniczych pracowników handlowych. W roku 1926 liczyła 26 uczniów, 1927 – 77, 1928 – 90. W 1929 roku PSH opuszczał pierwszy rocznik absolwentów (20 osób).
Polską Wyższą Szkołę Handlową Macierzy Szkolnej powołano w 1929 roku. Była to szkoła 2-letnia, przyjmująca absolwentów po PSH lub absolwentów 6. klasy gimnazjum. Dawała maturę, kształciła samodzielnych pracowników handlu. Od roku 1930 przystąpiono do powiększania budynku od strony Trojangasse (ul. Seredyńskiego), według projektu inż. Józefa Łęczyckiego z Łodzi i przy ponownym wsparciu finansowym E. Heimanna-Jereckiego. W szkołach przeważały dziewczęta, w 1930 było 139 uczniów, w 1938 – 279. W roku 1926 grono nauczycieli liczyło 2 osoby (Maria Pikarska i q Marian Seredyński), w 1938 – 12 osób (w tym nauczyciel historii q Marian Pelczar). Dyrektorem obu szkół był Marian Seredyński. Dzięki nauczycielom q Alfonsowi (Alfowi) Liczmańskiemu i q Marii Ostrowskiej ożywioną działalność prowadziło q harcerstwo (zwłaszcza żeńska sekcja żeglarska), działał teatr amatorski (pod opieką Eugenii Adamczykowej; zginęła w 1944 w powstaniu warszawskim) i chór (pod opieką q Szczepana Pileckiego, rozstrzelanego przez Niemców w 1940). Absolwenci PSH i PWSH byli poszukiwani przez polskie firmy w Gdańsku, Gdyni i Tczewie. Placówki dokształcały też na wieczorowych kursach dorosłych. Zlikwidowane 1 IX 1939. Po II wojnie światowej częściowo w budynkach szkół handlowych, częściowo w nowych, funkcjonują q Szkoły Ekonomiczno-Handlowe. Działalność szkół z okresu II WMG upamiętnia od roku 1959 specjalna tablica.
