SZPITAL ŚW. ŁAZARZA W OLIWIE
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''SZPITAL ŚW. ŁAZARZA W OLIWIE''', na rogu | + | '''SZPITAL ŚW. ŁAZARZA W OLIWIE''', na rogu obecnej al. Grunwaldzkiej i ul. Opata Jacka Rybińskiego, w miejscu części obecnej pętli tramwajowej. Pierwszy szpital dla poddanych klasztoru q cystersów w q Oliwie zbudowany w średniowieczu. Jego uposażeniem była przekazana przez opatów oliwskich łąka nad Wisłą, oddawana zwyczajowo w dzierżawę gdańskim rzeźnikom. W 1913 roku uznany za obiekt zabytkowy, objęty ochroną konserwatorską. W okresie q II Wolnego Miasta Gdańska w kaplicy przechowywano szaty pontyfikalne, mirę i pastorał bp. q Edwarda O’Rourke w czasie ingresu. W 1945 adaptowany na szpital; przebywający w nim ranni żołnierze niem. 25 III 1945 zginęli z rąk żołnierzy Armii Czerwonej. Po roku 1945 pełnił funkcję domu starców; rozebrany w lutym 1963, podczas poszerzania torowiska tramwajowego, mimo sprzeciwu konserwatora zabytków Ryszarda Massalskiego, q Jerzego Stankiewicza i q Franciszka Mamuszki. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:16, 7 lis 2013
SZPITAL ŚW. ŁAZARZA W OLIWIE, na rogu obecnej al. Grunwaldzkiej i ul. Opata Jacka Rybińskiego, w miejscu części obecnej pętli tramwajowej. Pierwszy szpital dla poddanych klasztoru q cystersów w q Oliwie zbudowany w średniowieczu. Jego uposażeniem była przekazana przez opatów oliwskich łąka nad Wisłą, oddawana zwyczajowo w dzierżawę gdańskim rzeźnikom. W 1913 roku uznany za obiekt zabytkowy, objęty ochroną konserwatorską. W okresie q II Wolnego Miasta Gdańska w kaplicy przechowywano szaty pontyfikalne, mirę i pastorał bp. q Edwarda O’Rourke w czasie ingresu. W 1945 adaptowany na szpital; przebywający w nim ranni żołnierze niem. 25 III 1945 zginęli z rąk żołnierzy Armii Czerwonej. Po roku 1945 pełnił funkcję domu starców; rozebrany w lutym 1963, podczas poszerzania torowiska tramwajowego, mimo sprzeciwu konserwatora zabytków Ryszarda Massalskiego, q Jerzego Stankiewicza i q Franciszka Mamuszki.
