SZEWALSKI ROBERT, rektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Robert Szewalski.JPG|thumb|Robert Szewalski]] | [[File:Robert Szewalski.JPG|thumb|Robert Szewalski]] | ||
| − | '''ROBERT SZEWALSKI''' (16 VIII 1903 Nisko nad Sanem, | + | '''ROBERT SZEWALSKI''' (16 VIII 1903 Nisko nad Sanem, województwo podkarpackie – 9 II 1993 Gdańsk), naukowiec. W 1920 roku walczył w obronie Lwowa. W 1929 absolwent politechniki we Lwowie, od 1927 jej asystent, doktor od 1935, doktor habilitowany od 1938. W Gdańsku od października 1945 roku, objął kierownictwo Katedry Turbin Parowych, Spalinowych i Sprężarek Wirnikowych na Wydziale Budowy Okrętów q PG. Od maja 1947 dyrektor Biura Turbinowego przy Zjednoczeniu Przemysłu Maszynowego. Od grudnia 1953 kierownik Zakładu Maszyn Wirnikowych PAN, od 1956 q Instytutu Maszyn Przepływowych. Współpracował z przemysłem, m.in. z elbląskim Zamechem. Skonstruował w roku 1953 pierwszą w Polsce turbinę parową. W latach 1950–1952 dziekan Wydziału Budowy Okrętów PG, rektor od 5 XII 1951 do pracy 1 IV 1954. Za jego kadencji PG wzbogaciła się o nowe budynki i domy akademickie. Współorganizator q GTN, w okresie 1971–1973 jego prezes. Pomysłodawca q Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza. Wykładał na uniwersytecie w Stuttgarcie (1975) i w USA (1976). Autor m.in. pracy ''Problem rozwoju techniki energetycznej'' (1977). Doktor honoris causa PG (1978) i politechniki w Poznaniu (1987). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 00:14, 6 lis 2013
ROBERT SZEWALSKI (16 VIII 1903 Nisko nad Sanem, województwo podkarpackie – 9 II 1993 Gdańsk), naukowiec. W 1920 roku walczył w obronie Lwowa. W 1929 absolwent politechniki we Lwowie, od 1927 jej asystent, doktor od 1935, doktor habilitowany od 1938. W Gdańsku od października 1945 roku, objął kierownictwo Katedry Turbin Parowych, Spalinowych i Sprężarek Wirnikowych na Wydziale Budowy Okrętów q PG. Od maja 1947 dyrektor Biura Turbinowego przy Zjednoczeniu Przemysłu Maszynowego. Od grudnia 1953 kierownik Zakładu Maszyn Wirnikowych PAN, od 1956 q Instytutu Maszyn Przepływowych. Współpracował z przemysłem, m.in. z elbląskim Zamechem. Skonstruował w roku 1953 pierwszą w Polsce turbinę parową. W latach 1950–1952 dziekan Wydziału Budowy Okrętów PG, rektor od 5 XII 1951 do pracy 1 IV 1954. Za jego kadencji PG wzbogaciła się o nowe budynki i domy akademickie. Współorganizator q GTN, w okresie 1971–1973 jego prezes. Pomysłodawca q Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza. Wykładał na uniwersytecie w Stuttgarcie (1975) i w USA (1976). Autor m.in. pracy Problem rozwoju techniki energetycznej (1977). Doktor honoris causa PG (1978) i politechniki w Poznaniu (1987).
