ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH''', Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, ul. Dmowskiego 16B; Szkoła Muzyczna II stopnia im. Fryderyka Chopina, ul. Partyzantów 21A. W lipcu 1945 powołany przez q Władysława Walentynowicza Gd. Inst. Muzyczny objął patronat nad powstającymi szkołami muz. w Gd.-Oliwie i Gd.-Wrzeszczu. W r. szkolnym 1946–47 nadzór nad szkołą we Wrzeszczu (przy ob. al. Zwycięstwa 33) przejął Zarząd Miasta w Gd. Szkoła decyzją MKiS została podzielona na:Miejską Niższą Szkołę Muzyczną (7-letnią) i Miejską Średnią Szkołę Muzyczną (5-letnią); miały wspólną administrację, otrzymały nowy lokal (al. Zwycięstwa 48). Filią szkoły niższej została szkoła muz. zał. w maju 1945 przez Tadeusza Klosia w Oliwie (funkcjonowała do września 1951). Od 1947 z pomieszczeń szkoły niższej korzystała również Szkoła Umuzykalniająca, przeniesiona jesienią 1948 na Orunię. 1 V 1948 szkoła niższa i średnia zostały upaństwowione.<br /><br /> Absolwentami szkoły średniej byli w tym czasie m.in. Maria Fołtyn (śpiew solowy, 1948) i Augustyn Bloch (organy, 1950). Od 1950, w wyniku reorganizacji szkolnictwa muz., szkoła niższa przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna (której filią, obok szkoły w Oliwie, stała się Szkoła Umuzykalniająca na Oruni), zaś średnia, jako szkoła zawodowa – Państwowa Średnia Szkoła Muzyczna. W związku z trudnościami lokalowymi 1951 szkole średniej przydzielono lokum we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 (budynek synagogi). Szkoła podstawowa pozostała przy al. Zwycięstwa 48, po usamodzielnieniu się 1954 oruńskiej filii nosiła nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 1. W 1971 otrzymała nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, 1977 otrzymała nową siedzibę we Wrzeszczu, przy ul. Marchlewskiego (obecnie ul. Dmowskiego) 16B. Wizytówką działającej przy ul. Partyzantów 7 Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej była orkiestra szkolna. Wiązało się to z działalnością dyrygentów: zał. orkiestry Romana Kuklewicza i od 1952 szefowej zespołu, Wandy Dubanowicz. Szkołę reprezentował także chór, prowadzony przez Tadeusza Tylewskiego. W 1966 szkoła przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia, a 9 XII 1978 im. Fryderyka Chopina. Okres nauki w szkole II stopnia to cykl sześcioletni, I stopnia: w dziale dziecięcym 6 lat, młodzieżowym 4 lata. W roku szkolnym 1986/1987 ponownie połączono szkołę podstawową i średnią, tworząc Zespół Szkół Muzycznych. W 1987, ze względu na stan tech. budynku, szkoła podstawowa opuściła siedzibę przy al. Zwycięstwa 48, przez półtora miesiąca korzystając z pomieszczeń szkoły średniej przy ul. Partyzantów 7, a od 15 X 1987 znalazła lokum w odremontowanym budynku przy ul. Dmowskiego 16B (gdzie prowadzono również zajęcia teoret. szkoły średniej i ulokowano dyrekcję oraz administrację). W 1998 budynek przy ul. Partyzantów 7 (dawna synagoga) przekazano Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Gd. (q Żydzi), natomiast szkoła średnia rozpoczęła naukę w r. szkolnym 2009/2010 w nowej siedzibie przy ul. Partyzantów 21A. {{author: WAW}} | + | '''ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH''', Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, ul. Dmowskiego 16B; Szkoła Muzyczna II stopnia im. Fryderyka Chopina, ul. Partyzantów 21A. W lipcu 1945 powołany przez q Władysława Walentynowicza Gd. Inst. Muzyczny objął patronat nad powstającymi szkołami muz. w Gd.-Oliwie i Gd.-Wrzeszczu. W r. szkolnym 1946–47 nadzór nad szkołą we Wrzeszczu (przy ob. al. Zwycięstwa 33) przejął Zarząd Miasta w Gd. Szkoła decyzją MKiS została podzielona na:Miejską Niższą Szkołę Muzyczną (7-letnią) i Miejską Średnią Szkołę Muzyczną (5-letnią); miały wspólną administrację, otrzymały nowy lokal (al. Zwycięstwa 48). Filią szkoły niższej została szkoła muz. zał. w maju 1945 przez Tadeusza Klosia w Oliwie (funkcjonowała do września 1951). Od 1947 z pomieszczeń szkoły niższej korzystała również Szkoła Umuzykalniająca, przeniesiona jesienią 1948 na Orunię. 1 V 1948 szkoła niższa i średnia zostały upaństwowione.<br /><br /> Absolwentami szkoły średniej byli w tym czasie m.in. Maria Fołtyn (śpiew solowy, 1948) i Augustyn Bloch (organy, 1950). Od 1950, w wyniku reorganizacji szkolnictwa muz., szkoła niższa przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna (której filią, obok szkoły w Oliwie, stała się Szkoła Umuzykalniająca na Oruni), zaś średnia, jako szkoła zawodowa – Państwowa Średnia Szkoła Muzyczna. W związku z trudnościami lokalowymi 1951 szkole średniej przydzielono lokum we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 (budynek synagogi). Szkoła podstawowa pozostała przy al. Zwycięstwa 48, po usamodzielnieniu się 1954 oruńskiej filii nosiła nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 1. W 1971 otrzymała nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, 1977 otrzymała nową siedzibę we Wrzeszczu, przy ul. Marchlewskiego (obecnie ul. Dmowskiego) 16B. Wizytówką działającej przy ul. Partyzantów 7 Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej była orkiestra szkolna. Wiązało się to z działalnością dyrygentów: zał. orkiestry Romana Kuklewicza i od 1952 szefowej zespołu, Wandy Dubanowicz. Szkołę reprezentował także chór, prowadzony przez Tadeusza Tylewskiego. W 1966 szkoła przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia, a 9 XII 1978 im. Fryderyka Chopina. Okres nauki w szkole II stopnia to cykl sześcioletni, I stopnia: w dziale dziecięcym 6 lat, młodzieżowym 4 lata. W roku szkolnym 1986/1987 ponownie połączono szkołę podstawową i średnią, tworząc Zespół Szkół Muzycznych. W 1987, ze względu na stan tech. budynku, szkoła podstawowa opuściła siedzibę przy al. Zwycięstwa 48, przez półtora miesiąca korzystając z pomieszczeń szkoły średniej przy ul. Partyzantów 7, a od 15 X 1987 znalazła lokum w odremontowanym budynku przy ul. Dmowskiego 16B (gdzie prowadzono również zajęcia teoret. szkoły średniej i ulokowano dyrekcję oraz administrację). W 1998 budynek przy ul. Partyzantów 7 (dawna synagoga) przekazano Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Gd. (q Żydzi), natomiast szkoła średnia rozpoczęła naukę w r. szkolnym 2009/2010 w nowej siedzibie przy ul. Partyzantów 21A. {{author: WAW}}<br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- |
Wersja z 17:55, 4 lis 2013
ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH, Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, ul. Dmowskiego 16B; Szkoła Muzyczna II stopnia im. Fryderyka Chopina, ul. Partyzantów 21A. W lipcu 1945 powołany przez q Władysława Walentynowicza Gd. Inst. Muzyczny objął patronat nad powstającymi szkołami muz. w Gd.-Oliwie i Gd.-Wrzeszczu. W r. szkolnym 1946–47 nadzór nad szkołą we Wrzeszczu (przy ob. al. Zwycięstwa 33) przejął Zarząd Miasta w Gd. Szkoła decyzją MKiS została podzielona na:Miejską Niższą Szkołę Muzyczną (7-letnią) i Miejską Średnią Szkołę Muzyczną (5-letnią); miały wspólną administrację, otrzymały nowy lokal (al. Zwycięstwa 48). Filią szkoły niższej została szkoła muz. zał. w maju 1945 przez Tadeusza Klosia w Oliwie (funkcjonowała do września 1951). Od 1947 z pomieszczeń szkoły niższej korzystała również Szkoła Umuzykalniająca, przeniesiona jesienią 1948 na Orunię. 1 V 1948 szkoła niższa i średnia zostały upaństwowione.
Absolwentami szkoły średniej byli w tym czasie m.in. Maria Fołtyn (śpiew solowy, 1948) i Augustyn Bloch (organy, 1950). Od 1950, w wyniku reorganizacji szkolnictwa muz., szkoła niższa przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna (której filią, obok szkoły w Oliwie, stała się Szkoła Umuzykalniająca na Oruni), zaś średnia, jako szkoła zawodowa – Państwowa Średnia Szkoła Muzyczna. W związku z trudnościami lokalowymi 1951 szkole średniej przydzielono lokum we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 (budynek synagogi). Szkoła podstawowa pozostała przy al. Zwycięstwa 48, po usamodzielnieniu się 1954 oruńskiej filii nosiła nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 1. W 1971 otrzymała nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, 1977 otrzymała nową siedzibę we Wrzeszczu, przy ul. Marchlewskiego (obecnie ul. Dmowskiego) 16B. Wizytówką działającej przy ul. Partyzantów 7 Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej była orkiestra szkolna. Wiązało się to z działalnością dyrygentów: zał. orkiestry Romana Kuklewicza i od 1952 szefowej zespołu, Wandy Dubanowicz. Szkołę reprezentował także chór, prowadzony przez Tadeusza Tylewskiego. W 1966 szkoła przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia, a 9 XII 1978 im. Fryderyka Chopina. Okres nauki w szkole II stopnia to cykl sześcioletni, I stopnia: w dziale dziecięcym 6 lat, młodzieżowym 4 lata. W roku szkolnym 1986/1987 ponownie połączono szkołę podstawową i średnią, tworząc Zespół Szkół Muzycznych. W 1987, ze względu na stan tech. budynku, szkoła podstawowa opuściła siedzibę przy al. Zwycięstwa 48, przez półtora miesiąca korzystając z pomieszczeń szkoły średniej przy ul. Partyzantów 7, a od 15 X 1987 znalazła lokum w odremontowanym budynku przy ul. Dmowskiego 16B (gdzie prowadzono również zajęcia teoret. szkoły średniej i ulokowano dyrekcję oraz administrację). W 1998 budynek przy ul. Partyzantów 7 (dawna synagoga) przekazano Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Gd. (q Żydzi), natomiast szkoła średnia rozpoczęła naukę w r. szkolnym 2009/2010 w nowej siedzibie przy ul. Partyzantów 21A.
1946–1947 | Krystyna Jastrzębska |
1947–1948 | Tadeusz Tylewski |
1949–1950 | Zofia Cerańska-Rajnsz |
1950–1969 | Stefan Zagórski |
1969–1973 | Edwin Rymarz |
1973–1986 | Ryszard Cabaj |
1946–1951 | Roman Kuklewicz |
1951–1952 | Emil Pardus |
1953–1957 | Oskar Ruppel |
1957–1972 | Zygmunt Jackiewicz |
1972–1986 | Józef Madanowski |
1986–2008 | Józef Malanowski |
2008– | Leszek Kaufman |