SUCHTEN KURT, burmistrz Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KURT SUCHTEN''' ( | + | '''KURT SUCHTEN''' (około 1480 Gdańsk – 20 VI 1538 Gdańsk), burmistrz. Syn burmistrza q Heinricha Suchtena, brat q Christopha Suchtena. W latach 1516–1524 ławnik, w 1520 roku sędzia; wszedł do grona rajców z nadania zrewoltowanego pospólstwa 26 I 1525 jako jeden z kilku mniej skompromitowanych członków obalonej patrycjuszowskiej rady. Wbrew opiniom kronikarzy nie odgrywał aktywnej roli ani nie zaliczał się do kierownictwa rewolty pospólstwa z okresu 1524–1525. Z racji ugodowego stanowiska oraz jako zwolennik postulowanych przez pospólstwo zmian w organizacji kościoła na terenie Gdańska, wyznaczony w 1524 przez patrycjuszowską radę do pertraktacji z przywódcami powstania, w sprawie wprowadzenia tzw. Artykułów (''Artickelsbrief''; q Johann Wentland). Był jednym z pierwszych zwolenników reformacji w Gdańsku. Godność burmistrza pełnił w 1525–1526. Po interwencji króla polskiego Zygmunta Starego, nie został wprawdzie aresztowany, ale nie znalazł też uznania w oczach monarchy i w 1526 roku został usunięty ze stanowiska. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:15, 3 lis 2013
KURT SUCHTEN (około 1480 Gdańsk – 20 VI 1538 Gdańsk), burmistrz. Syn burmistrza q Heinricha Suchtena, brat q Christopha Suchtena. W latach 1516–1524 ławnik, w 1520 roku sędzia; wszedł do grona rajców z nadania zrewoltowanego pospólstwa 26 I 1525 jako jeden z kilku mniej skompromitowanych członków obalonej patrycjuszowskiej rady. Wbrew opiniom kronikarzy nie odgrywał aktywnej roli ani nie zaliczał się do kierownictwa rewolty pospólstwa z okresu 1524–1525. Z racji ugodowego stanowiska oraz jako zwolennik postulowanych przez pospólstwo zmian w organizacji kościoła na terenie Gdańska, wyznaczony w 1524 przez patrycjuszowską radę do pertraktacji z przywódcami powstania, w sprawie wprowadzenia tzw. Artykułów (Artickelsbrief; q Johann Wentland). Był jednym z pierwszych zwolenników reformacji w Gdańsku. Godność burmistrza pełnił w 1525–1526. Po interwencji króla polskiego Zygmunta Starego, nie został wprawdzie aresztowany, ale nie znalazł też uznania w oczach monarchy i w 1526 roku został usunięty ze stanowiska.
