SCHURICHT CARL GOTTHILF JULIUS, budowniczy instrumentów
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CARL GOTTHILF JULIUS SCHURICHT''' (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Syn i uczeń q Carla Friedricha Schurichta. Po śmierci ojca prowadził rodzinną wytwórnię organów i fortepianów oraz skład pod własnym adresem przy Poggenpfuhl (ul. Żabi Kruk), przejęte z kolei po jego śmierci przez dotychczasowego pracownika, od 1889 | + | '''CARL GOTTHILF JULIUS SCHURICHT''' (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Syn i uczeń q Carla Friedricha Schurichta. Po śmierci ojca prowadził rodzinną wytwórnię organów i fortepianów oraz skład pod własnym adresem przy Poggenpfuhl (ul. Żabi Kruk), przejęte z kolei po jego śmierci przez dotychczasowego pracownika, od 1889 roku kierownika i od 1891 zięcia q Ottona Heinrichsdorffa. W roku 1869 naprawiał organy q kościoła NMP, w 1874 przebudował oliwskie, w 1880 zbudował organy w kościele w Swarzewie. Produkował głównie pianina. Jego syn Carl Conrad (25 I 1856 Gdańsk – 9 VI 1880) w 1880 roku prowadził własną pracownię napraw i strojenia fortepianów oraz fisharmonii, utonął w Zatoce Puckiej w czasie transportu organów do Swarzewa, ratując pracownika ojca, stolarza Eisenbecka. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:36, 18 paź 2013
CARL GOTTHILF JULIUS SCHURICHT (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Syn i uczeń q Carla Friedricha Schurichta. Po śmierci ojca prowadził rodzinną wytwórnię organów i fortepianów oraz skład pod własnym adresem przy Poggenpfuhl (ul. Żabi Kruk), przejęte z kolei po jego śmierci przez dotychczasowego pracownika, od 1889 roku kierownika i od 1891 zięcia q Ottona Heinrichsdorffa. W roku 1869 naprawiał organy q kościoła NMP, w 1874 przebudował oliwskie, w 1880 zbudował organy w kościele w Swarzewie. Produkował głównie pianina. Jego syn Carl Conrad (25 I 1856 Gdańsk – 9 VI 1880) w 1880 roku prowadził własną pracownię napraw i strojenia fortepianów oraz fisharmonii, utonął w Zatoce Puckiej w czasie transportu organów do Swarzewa, ratując pracownika ojca, stolarza Eisenbecka.
