SCHOPENHAUER ANDREAS, kupiec, armator
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Herb_rodziny_Schopenhauerów.JPG|thumb|Herb rodziny Schopenhauerów]] | [[File:Herb_rodziny_Schopenhauerów.JPG|thumb|Herb rodziny Schopenhauerów]] | ||
| − | '''ANDREAS SCHOPENHAUER''' ( | + | '''ANDREAS SCHOPENHAUER''' (około 1710–1720 Sztutowo? – 20 XII 1793 Gdańsk), kupiec i armator, syn dzierżawcy Sztutowa (Stutthof). W 1744 roku założył w Gdańsku, wspólnie z Johannem Heinrichem Soermansem, firmę handlową eksportującą towary drzewne i leśne do Francji (Dunkierka, Bordeaux), sporadycznie do Holandii i Anglii, importującą wino i sól. Utrzymywał kontakty handlowe z dworem rosyjskim, na który dostarczał w dużych ilościach gorzałkę gdańską (kontrakt na dostawę około 1700–2500 omów). Zaangażował finanse w budowę trzech statków gdańskich, w 1757 roku posiadał udziały w 4 jednostkach pełnomorskich. Kolekcjoner dzieł sztuki. Mieszkał przy Heilige-Geist-Gasse 114 (ul. św. Ducha 47), właściciel Dworu III (q dwory oliwskie ) i na Oruni (q Park Schopenhauera). Pochowany na cmentarzu św. Jerzego na Oruni (q cmentarze na Oruni). Pozostawił synów Heinricha Florisa (1747–1805) i Johanna Friedricha, od roku 1780 posiadających gdańskie prawa miejskie i pracujących w ojcowskiej firmie. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:35, 18 paź 2013
ANDREAS SCHOPENHAUER (około 1710–1720 Sztutowo? – 20 XII 1793 Gdańsk), kupiec i armator, syn dzierżawcy Sztutowa (Stutthof). W 1744 roku założył w Gdańsku, wspólnie z Johannem Heinrichem Soermansem, firmę handlową eksportującą towary drzewne i leśne do Francji (Dunkierka, Bordeaux), sporadycznie do Holandii i Anglii, importującą wino i sól. Utrzymywał kontakty handlowe z dworem rosyjskim, na który dostarczał w dużych ilościach gorzałkę gdańską (kontrakt na dostawę około 1700–2500 omów). Zaangażował finanse w budowę trzech statków gdańskich, w 1757 roku posiadał udziały w 4 jednostkach pełnomorskich. Kolekcjoner dzieł sztuki. Mieszkał przy Heilige-Geist-Gasse 114 (ul. św. Ducha 47), właściciel Dworu III (q dwory oliwskie ) i na Oruni (q Park Schopenhauera). Pochowany na cmentarzu św. Jerzego na Oruni (q cmentarze na Oruni). Pozostawił synów Heinricha Florisa (1747–1805) i Johanna Friedricha, od roku 1780 posiadających gdańskie prawa miejskie i pracujących w ojcowskiej firmie.
