SCHONDORF JOHANN GEORG, ogrodnik
m (S.Danecki przeniósł stronę SCHONDORF(F) JOHANN GEORG na SCHONDORF JOHANN GEORG, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''JOHANN GEORG''' (Gustav?) '''SCHONDORF''' (Schondorff, 8 II 1810 – 25 X 1884 Oliwa), ogrodnik. Od 1836 do 1881 następca q Johanna Saltzmanna na stanowisku inspektora ogrodu królewskiego w Oliwie. Zasadniczo zmienił charakter ogrodu: zarzucił sentymentalny nastrój wprowadzony przez poprzednika, zafascynowany nowo odkrytymi możliwościami aklimatyzacji roślin z innych stref klimatycznych, stopniowo zamieniał go w kolekcję dendrologiczną. Sprowadzał do Oliwy | + | '''JOHANN GEORG''' (Gustav?) '''SCHONDORF''' (Schondorff, 8 II 1810 – 25 X 1884 Oliwa), ogrodnik. Od 1836 do 1881 roku następca q Johanna Saltzmanna na stanowisku inspektora ogrodu królewskiego w Oliwie. Zasadniczo zmienił charakter ogrodu: zarzucił sentymentalny nastrój wprowadzony przez poprzednika, zafascynowany nowo odkrytymi możliwościami aklimatyzacji roślin z innych stref klimatycznych, stopniowo zamieniał go w kolekcję dendrologiczną. Sprowadzał do Oliwy gatunki południowoeuropejskie, amerykańskie i azjatyckie. Sadził i aklimatyzował: kasztany jadalne, magnolie, rododendrony, miłorzęby, cyprysy kalifornijskie, sosny czarne, dęby północnoamerykańskie, tulipanowce i wiele innych. Wyniki swoich badań nad odpornością roślin egzotycznych w warunkach klimatycznych Pomorza opublikował w 1859 roku w czasopiśmie „Wochenschrift für Gärtnerei und Pflanzenkunde”. Współzałożyciel i pierwszy przewodniczący q Towarzystwa Budowy Ogrodów. Od roku 1845 członek loży Eugenia (q wolnomularstwo). {{author: MrGl}} {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:32, 18 paź 2013
JOHANN GEORG (Gustav?) SCHONDORF (Schondorff, 8 II 1810 – 25 X 1884 Oliwa), ogrodnik. Od 1836 do 1881 roku następca q Johanna Saltzmanna na stanowisku inspektora ogrodu królewskiego w Oliwie. Zasadniczo zmienił charakter ogrodu: zarzucił sentymentalny nastrój wprowadzony przez poprzednika, zafascynowany nowo odkrytymi możliwościami aklimatyzacji roślin z innych stref klimatycznych, stopniowo zamieniał go w kolekcję dendrologiczną. Sprowadzał do Oliwy gatunki południowoeuropejskie, amerykańskie i azjatyckie. Sadził i aklimatyzował: kasztany jadalne, magnolie, rododendrony, miłorzęby, cyprysy kalifornijskie, sosny czarne, dęby północnoamerykańskie, tulipanowce i wiele innych. Wyniki swoich badań nad odpornością roślin egzotycznych w warunkach klimatycznych Pomorza opublikował w 1859 roku w czasopiśmie „Wochenschrift für Gärtnerei und Pflanzenkunde”. Współzałożyciel i pierwszy przewodniczący q Towarzystwa Budowy Ogrodów. Od roku 1845 członek loży Eugenia (q wolnomularstwo).