LIENAU OTTO, rektor Technische Hochschule Danzig
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''OTTO LIENAU''' (1 IV 1877 Berlin – 4 X 1945 Neustadt, Holsztyn), naukowiec, specjalista budowy okrętów. Studiował budowę maszyn w Technische Hochschule w Monachium, następnie budownictwo okrętów w Berlinie; od 1904 roku inżynier. W latach 1904–1908 pracował w przemyśle stoczniowym. Od roku 1909 profesor zwyczajny praktycznej budowy okrętów i statyki konstrukcji statków na THD, od 1 VII 1930 do 30 VI 1931 rektor tej uczelni; od 1939 na emeryturze. W roku 1929 doktor honoris causa Technische Hochschule w Berlinie. W 1919 roku dowodził zorganizowanym z jego inicjatywy spośród studentów THD silnie uzbrojonym oddziałem (tzw. Studentenkompanie), stacjonującym na terenie koszar q Grodziska, który był oddziałem interwencyjnym na terenie Pomorza Wschodniego (odpowiednik śląskiego Grenzschutzu), zbrojnie reagującym na przejawy dążeń mieszkańców do włączenia go w granice powstającego państwa polskiego. Jednostkę rozwiązano w początku roku 1920; jej działalność udokumentowano w pracy ''Die Geschichte der Studentenkompanie auf dem Hagelsberg zu Danzig'' (1929) z przedmową Lienau. W pracy naukowej zajmował się m.in. rekonstrukcją karaweli | + | '''OTTO LIENAU''' (1 IV 1877 Berlin – 4 X 1945 Neustadt, Holsztyn), naukowiec, specjalista budowy okrętów. Studiował budowę maszyn w Technische Hochschule w Monachium, następnie budownictwo okrętów w Berlinie; od 1904 roku inżynier. W latach 1904–1908 pracował w przemyśle stoczniowym. Od roku 1909 profesor zwyczajny praktycznej budowy okrętów i statyki konstrukcji statków na q THD, od 1 VII 1930 do 30 VI 1931 rektor tej uczelni; od 1939 na emeryturze. W roku 1929 doktor honoris causa Technische Hochschule w Berlinie. W 1919 roku dowodził zorganizowanym z jego inicjatywy spośród studentów THD silnie uzbrojonym oddziałem (tzw. Studentenkompanie), stacjonującym na terenie koszar q Grodziska, który był oddziałem interwencyjnym na terenie Pomorza Wschodniego (odpowiednik śląskiego Grenzschutzu), zbrojnie reagującym na przejawy dążeń mieszkańców do włączenia go w granice powstającego państwa polskiego. Jednostkę rozwiązano w początku roku 1920; jej działalność udokumentowano w pracy ''Die Geschichte der Studentenkompanie auf dem Hagelsberg zu Danzig'' (1929) z przedmową Lienau. W pracy naukowej zajmował się m.in. rekonstrukcją karaweli q „Peter von Danzig” (''Geschichte und Aussehen des großen Kraweels „Peter von Danzig” 1462–1475. Versuch einer Rekonstruktion'', 1942; ''Das große Kraweel der Peter von Danzig 1462–1475. Ein Beitrag zur Geschichte deutscher Seegeltung'', 1943). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 09:56, 18 paź 2013
OTTO LIENAU (1 IV 1877 Berlin – 4 X 1945 Neustadt, Holsztyn), naukowiec, specjalista budowy okrętów. Studiował budowę maszyn w Technische Hochschule w Monachium, następnie budownictwo okrętów w Berlinie; od 1904 roku inżynier. W latach 1904–1908 pracował w przemyśle stoczniowym. Od roku 1909 profesor zwyczajny praktycznej budowy okrętów i statyki konstrukcji statków na q THD, od 1 VII 1930 do 30 VI 1931 rektor tej uczelni; od 1939 na emeryturze. W roku 1929 doktor honoris causa Technische Hochschule w Berlinie. W 1919 roku dowodził zorganizowanym z jego inicjatywy spośród studentów THD silnie uzbrojonym oddziałem (tzw. Studentenkompanie), stacjonującym na terenie koszar q Grodziska, który był oddziałem interwencyjnym na terenie Pomorza Wschodniego (odpowiednik śląskiego Grenzschutzu), zbrojnie reagującym na przejawy dążeń mieszkańców do włączenia go w granice powstającego państwa polskiego. Jednostkę rozwiązano w początku roku 1920; jej działalność udokumentowano w pracy Die Geschichte der Studentenkompanie auf dem Hagelsberg zu Danzig (1929) z przedmową Lienau. W pracy naukowej zajmował się m.in. rekonstrukcją karaweli q „Peter von Danzig” (Geschichte und Aussehen des großen Kraweels „Peter von Danzig” 1462–1475. Versuch einer Rekonstruktion, 1942; Das große Kraweel der Peter von Danzig 1462–1475. Ein Beitrag zur Geschichte deutscher Seegeltung, 1943).