SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W MATEMBLEWIE

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Wnętrze_kościoła_w_Sanktuarium_Matki_Bożej_Brzemiennej.JPG|thumb|Wnętrze kościoła w Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej]]
 
[[File:Wnętrze_kościoła_w_Sanktuarium_Matki_Bożej_Brzemiennej.JPG|thumb|Wnętrze kościoła w Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej]]
'''SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W q MATEMBLEWIE''', ul. Matemblewska 9. Kult Matki Boskiej rozpoczął się w q Matemblewie za sprawą proboszcza w q Matarni, Bernarda Mateblowskiego (Matemblewskiego) (1720 Olsztyn – 23 VIII 1794 Oliwa), zakonnika w q klasztorze cystersów w Oliwie, po objawieniu, wg ustnej tradycji, z 1769. Do rozpropagowania kultu przyczyniły się przechodzące przez Matemblewo pielgrzymki z q Chełma do Wejherowa. W 1790, w drewnianej kaplicy na wzgórzu usypanym z inicjatywy cystersów z Oliwy (właścicieli Matemblewa), ustawiono modrzewiową, polichromowaną figurę Matki Bożej Brzemiennej, wykonaną w stylu tzw. Madonny Apokaliptycznej. Początkowo sanktuarium leżało w granicach parafii kośc. q św. Walentego w Matarni. W 1903 w miejsce zrujnowanej drewnianej kaplicy wystawiono murowaną. Kult, początkowo lokalny, w okresie q II Wolnego Miasta Gdańska przybrał charakter zbiorowy; do Matemblewa zmierzały okazjonalne procesje z Oliwy i Matarni. Od 1920 sanktuarium znajdowało się w parafii q kośc. Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, od 1929 q kośc. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w q Brętowie. Rozwój kultu nastąpił po II w. świat., zwłaszcza po odnowieniu i ponownym poświęceniu figury (1953). Od 1977 istnieje księga próśb i podziękowań. W latach 70. XX w. wybudowano kaplicę dolną z Najświętszym Sakramentem i obrazami upamiętniającymi najważniejsze wydarzenia z historii sanktuarium. Na wzgórzu z kaplicą znajdują się obrazy z 15 tajemnicami różańca św. W 1987 przy sanktuarium rozpoczęto budowę q Domu Diecezjalnego Samotnej Matki. W 1989 założono parafię Matki Bożej Brzemiennej z q kośc. NMP Matki Kościoła. Pierwszym kustoszem (i proboszczem) sanktuarium został ks. Kazimierz Krucz, opiekujący się miejscem od 1960 (jako proboszcz brętowski). W 1990 odbyła się koronacja figury Madonny z Matemblewa (przez bp. gd. q Tadeusza Gocłowskiego i bp. chełmińskiego Mariana Przykuckiego). W 1994 ustanowiono przy sanktuarium Centrum Apostolstwa Rodziny Chrześcijańskiej. Od 1998 odbywają się w Matemblewie festiwale młodzieży katolickiej „Młodzi i miłość”, działa Ośrodek Duszpasterstwa Młodych (ul. Matemblewska 28). W 1999 figurę z sanktuarium pobłogosławił papież Jan Paweł II. Po wizycie ustawiono przy sanktuarium ołtarz z mszy papieskiej na sopockim hipodromie jako element poświęconej 2000 przez abp. T. Gocłowskiego plenerowej kalwarii. Zob. też q duchacy. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W q MATEMBLEWIE''', ul. Matemblewska 9. Kult Matki Boskiej rozpoczął się w q Matemblewie za sprawą proboszcza w q Matarni, Bernarda Mateblowskiego (Matemblewskiego) (1720 Olsztyn – 23 VIII 1794 Oliwa), zakonnika w q klasztorze cystersów w Oliwie, po objawieniu, wg ustnej tradycji, z 1769 roku. Do rozpropagowania kultu przyczyniły się przechodzące przez Matemblewo pielgrzymki z q Chełma do Wejherowa. W 1790 roku, w drewnianej kaplicy na wzgórzu usypanym z inicjatywy cystersów z Oliwy (właścicieli Matemblewa), ustawiono modrzewiową, polichromowaną figurę Matki Bożej Brzemiennej, wykonaną w stylu tzw. Madonny Apokaliptycznej. Początkowo sanktuarium leżało w granicach parafii kościoła q św. Walentego w Matarni. W roku 1903 w miejsce zrujnowanej drewnianej kaplicy wystawiono murowaną. Kult, początkowo lokalny, w okresie q II Wolnego Miasta Gdańska przybrał charakter zbiorowy; do Matemblewa zmierzały okazjonalne procesje z Oliwy i Matarni. Od 1920 sanktuarium znajdowało się w parafii q kościoła Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, od 1929 q kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy w q Brętowie. Rozwój kultu nastąpił po II wojnie światowej, zwłaszcza po odnowieniu i ponownym poświęceniu figury (1953). Od 1977 roku istnieje księga próśb i podziękowań. W latach 70. XX wieku wybudowano kaplicę dolną z Najświętszym Sakramentem i obrazami upamiętniającymi najważniejsze wydarzenia z historii sanktuarium. Na wzgórzu z kaplicą znajdują się obrazy z 15 tajemnicami różańca św. W 1987 przy sanktuarium rozpoczęto budowę q Domu Diecezjalnego Samotnej Matki. Dwa lata później założono parafię Matki Bożej Brzemiennej z q kościołem NMP Matki Kościoła. Pierwszym kustoszem (i proboszczem) sanktuarium został ks. Kazimierz Krucz, opiekujący się miejscem od roku 1960 (jako proboszcz brętowski). W roku 1990 odbyła się koronacja figury Madonny z Matemblewa (przez bp. gdańskiego q Tadeusza Gocłowskiego i bp. chełmińskiego Mariana Przykuckiego). W 1994 ustanowiono przy sanktuarium Centrum Apostolstwa Rodziny Chrześcijańskiej. Od 1998 roku odbywają się w Matemblewie festiwale młodzieży katolickiej „Młodzi i miłość”, działa Ośrodek Duszpasterstwa Młodych (ul. Matemblewska 28). W roku 1999 figurę z sanktuarium pobłogosławił papież Jan Paweł II. Po wizycie ustawiono przy sanktuarium ołtarz z mszy papieskiej na sopockim hipodromie jako element poświęconej w 2000 przez abp. T. Gocłowskiego plenerowej kalwarii. Zob. też q duchacy. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 22:02, 14 paź 2013

Wnętrze kościoła w Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej

SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W q MATEMBLEWIE, ul. Matemblewska 9. Kult Matki Boskiej rozpoczął się w q Matemblewie za sprawą proboszcza w q Matarni, Bernarda Mateblowskiego (Matemblewskiego) (1720 Olsztyn – 23 VIII 1794 Oliwa), zakonnika w q klasztorze cystersów w Oliwie, po objawieniu, wg ustnej tradycji, z 1769 roku. Do rozpropagowania kultu przyczyniły się przechodzące przez Matemblewo pielgrzymki z q Chełma do Wejherowa. W 1790 roku, w drewnianej kaplicy na wzgórzu usypanym z inicjatywy cystersów z Oliwy (właścicieli Matemblewa), ustawiono modrzewiową, polichromowaną figurę Matki Bożej Brzemiennej, wykonaną w stylu tzw. Madonny Apokaliptycznej. Początkowo sanktuarium leżało w granicach parafii kościoła q św. Walentego w Matarni. W roku 1903 w miejsce zrujnowanej drewnianej kaplicy wystawiono murowaną. Kult, początkowo lokalny, w okresie q II Wolnego Miasta Gdańska przybrał charakter zbiorowy; do Matemblewa zmierzały okazjonalne procesje z Oliwy i Matarni. Od 1920 sanktuarium znajdowało się w parafii q kościoła Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, od 1929 – q kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy w q Brętowie. Rozwój kultu nastąpił po II wojnie światowej, zwłaszcza po odnowieniu i ponownym poświęceniu figury (1953). Od 1977 roku istnieje księga próśb i podziękowań. W latach 70. XX wieku wybudowano kaplicę dolną z Najświętszym Sakramentem i obrazami upamiętniającymi najważniejsze wydarzenia z historii sanktuarium. Na wzgórzu z kaplicą znajdują się obrazy z 15 tajemnicami różańca św. W 1987 przy sanktuarium rozpoczęto budowę q Domu Diecezjalnego Samotnej Matki. Dwa lata później założono parafię Matki Bożej Brzemiennej z q kościołem NMP Matki Kościoła. Pierwszym kustoszem (i proboszczem) sanktuarium został ks. Kazimierz Krucz, opiekujący się miejscem od roku 1960 (jako proboszcz brętowski). W roku 1990 odbyła się koronacja figury Madonny z Matemblewa (przez bp. gdańskiego q Tadeusza Gocłowskiego i bp. chełmińskiego Mariana Przykuckiego). W 1994 ustanowiono przy sanktuarium Centrum Apostolstwa Rodziny Chrześcijańskiej. Od 1998 roku odbywają się w Matemblewie festiwale młodzieży katolickiej „Młodzi i miłość”, działa Ośrodek Duszpasterstwa Młodych (ul. Matemblewska 28). W roku 1999 figurę z sanktuarium pobłogosławił papież Jan Paweł II. Po wizycie ustawiono przy sanktuarium ołtarz z mszy papieskiej na sopockim hipodromie jako element poświęconej w 2000 przez abp. T. Gocłowskiego plenerowej kalwarii. Zob. też q duchacy. SK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania