ROZRAŻEWSKI HIERONIM, biskup włocławski, patron ulicy
m (S.Danecki przeniósł stronę ROZRAŻEWSKI (Rozdrażewski) HIERONIM na ROZRAŻEWSKI HIERONIM, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''HIERONIM ROZRAŻEWSKI''' (Rozdrażewski; ok. 1546 Kraków – 9 II 1600 Rzym), biskup włocławski, dyplomata, działacz kontrreformacji. Urodził się w rodzinie szlacheckiej posiadającej dobra na Śląsku (Pomsdorf, | + | '''HIERONIM ROZRAŻEWSKI''' (Rozdrażewski; ok. 1546 Kraków – 9 II 1600 Rzym), biskup włocławski, dyplomata, działacz kontrreformacji. Urodził się w rodzinie szlacheckiej posiadającej dobra na Śląsku (Pomsdorf, obecny Pomianów), stąd początkowo traktowany był w Polsce jako Ślązak q obcokrajowiec. Około 1560 roku przebywał na dworze króla Francji, Franciszka II. W latach 1561–1565 studiował na uniwersytecie w Ingolstadt (Bawaria), 1565–1568 w jezuickim Collegium Romanum w Rzymie (jego brat, Stanisław, był jednym z pierwszych polskich jezuitów). Jako szambelan papieski, w 1568 roku przyjął święcenia kapłańskie. Od roku 1569 kanonik wrocławski, od 1574 kanonik płocki i sekretarz wielki Kancelarii Królewskiej, posłował do Francji w imieniu RP, żądającej powrotu na tron polski Henryka Walezego. Podczas q wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym u boku króla podczas oblężenia miasta w roku 1577, jeden z negocjatorów przygotowujących kompromis (16 XII 1577). Od 1582 biskup włocławski. W tym samym roku poseł RP na sejm Rzeszy w Augsburgu. <br/><br/> W 1583 roku rozpoczął negocjacje z Gdańskiem mające na celu określenie zakresu jurysdykcji biskupiej w mieście, potwierdzenie granic między dobrami biskupimi a miejskimi. Do śmierci kontynuował zabiegi o kościół parafialny dla gdańskich katolików, lecz mimo uzyskania w latach 1592–1596 pozytywnych dla rewindykacji kościoła NMP wyroków sądów królewskich, świątyni nie odzyskał. Podczas podróży do Rzymu w roku 1599 zachorował na febrę. Po zgonie dwóch ówczesnych polskich kardynałów (Andrzeja Batorego i Jerzego Radziwiłła) papież Klemens VIII oferował mu kapelusz kardynalski, nie przyjął go ze względu na zły stan zdrowia. Pochowano go w Rzymie we wzorcowym dla baroku kościele Il Gesu. W testamencie przekazał gdańskim jezuitom złożony z ponad 500 książek księgozbiór i kwotę 15 tysięcy zł, zapisaną na rodowych dobrach śląskich. Jego marmurowe epitafium w katedrze włocławskiej wykonano około roku 1620 w warsztacie rzeźbiarskim q Abrahama van den Blocka. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:54, 24 wrz 2013
HIERONIM ROZRAŻEWSKI (Rozdrażewski; ok. 1546 Kraków – 9 II 1600 Rzym), biskup włocławski, dyplomata, działacz kontrreformacji. Urodził się w rodzinie szlacheckiej posiadającej dobra na Śląsku (Pomsdorf, obecny Pomianów), stąd początkowo traktowany był w Polsce jako Ślązak q obcokrajowiec. Około 1560 roku przebywał na dworze króla Francji, Franciszka II. W latach 1561–1565 studiował na uniwersytecie w Ingolstadt (Bawaria), 1565–1568 w jezuickim Collegium Romanum w Rzymie (jego brat, Stanisław, był jednym z pierwszych polskich jezuitów). Jako szambelan papieski, w 1568 roku przyjął święcenia kapłańskie. Od roku 1569 kanonik wrocławski, od 1574 kanonik płocki i sekretarz wielki Kancelarii Królewskiej, posłował do Francji w imieniu RP, żądającej powrotu na tron polski Henryka Walezego. Podczas q wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym u boku króla podczas oblężenia miasta w roku 1577, jeden z negocjatorów przygotowujących kompromis (16 XII 1577). Od 1582 biskup włocławski. W tym samym roku poseł RP na sejm Rzeszy w Augsburgu.
W 1583 roku rozpoczął negocjacje z Gdańskiem mające na celu określenie zakresu jurysdykcji biskupiej w mieście, potwierdzenie granic między dobrami biskupimi a miejskimi. Do śmierci kontynuował zabiegi o kościół parafialny dla gdańskich katolików, lecz mimo uzyskania w latach 1592–1596 pozytywnych dla rewindykacji kościoła NMP wyroków sądów królewskich, świątyni nie odzyskał. Podczas podróży do Rzymu w roku 1599 zachorował na febrę. Po zgonie dwóch ówczesnych polskich kardynałów (Andrzeja Batorego i Jerzego Radziwiłła) papież Klemens VIII oferował mu kapelusz kardynalski, nie przyjął go ze względu na zły stan zdrowia. Pochowano go w Rzymie we wzorcowym dla baroku kościele Il Gesu. W testamencie przekazał gdańskim jezuitom złożony z ponad 500 książek księgozbiór i kwotę 15 tysięcy zł, zapisaną na rodowych dobrach śląskich. Jego marmurowe epitafium w katedrze włocławskiej wykonano około roku 1620 w warsztacie rzeźbiarskim q Abrahama van den Blocka.
