RANISCH BARTHEL, murarz miejski

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Karta_tytułowa_dzieła_Barthela_Ranischa__1695.JPG|thumb|Karta tytułowa dzieła Barthela Ranischa, 1695]]
 
[[File:Karta_tytułowa_dzieła_Barthela_Ranischa__1695.JPG|thumb|Karta tytułowa dzieła Barthela Ranischa, 1695]]
'''BARTHEL RANISCH''' (1648 Gdańsk – po 1709 Gdańsk), murarz miejski, historyk architektury. Z rodziny przybyłej z Saksonii, ojciec Hans posiadał w Gd. warsztat murarski. W 1672 uzyskał tytuł mistrza murarskiego, 1773 obywatelstwo miejskie. W 1685, 1689, 1701 i 1709 starszy cechu murarzy, desygnowany przez Radę Miejską na stanowisko murarza miejskiego. W 1673–76 kierował budową na q Chełmie kośc. św. Antoniego Padewskiego i klasztoru dla franciszkanów q reformatów, 1676–77 budował dla q jezuitów q kośc. św. Ignacego na q Starych Szkotach. Na zlecenie króla pol. Jana III Sobieskiego podjął się przebudowy kośc. parafialnego w Piasecznie pod Gniewem. Najważniejszym dokonaniem w Gd. było wybudowanie 1678–81 dla katolików q Kaplicy Królewskiej. W 1685 brał udział w pracach remontowych kośc. w Juszkowie pod Pruszczem Gd., 1687–88 w dobudowie skrzydła q kośc. Bożego Ciała, 1681 – naprawie zach. ściany oraz budowie wieżyczki q kośc. NMP, 1690–91 rozbudował klasztor q karmelitów. W 1690 powiększył klasztor q brygidek i 1695–97 na podstawie projektu Petera Willera zbudował q kośc. Zbawiciela. Przypisuje się mu również autorstwo wielu kamieniczek w Gd. Najczęściej stosował klasycyzujący barok, a podczas przebudowy budowli got. starał się umieszczać formy gotycyzujące. Oprócz prac budowlanych prowadził teoretyczne badania nad architekturą Gd. W 1695 opublikował ''Beschreibung aller Kirchen-Gebäude in der Stadt Dantzig'', gdzie ukazano gd. budowle kośc. wraz z planami. Było to pierwsze tego typu opracowanie historii architektury Gd. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''BARTHEL RANISCH''' (1648 Gdańsk – po 1709 Gdańsk), murarz miejski, historyk architektury. Z rodziny przybyłej z Saksonii, ojciec Hans posiadał w Gdańsku warsztat murarski. W 1672 roku uzyskał tytuł mistrza murarskiego, w 1773 obywatelstwo miejskie. W latach 1685, 1689, 1701 i 1709 starszy cechu murarzy, desygnowany przez Radę Miejską na stanowisko murarza miejskiego. W okresie 1673–1676 kierował budową na q Chełmie kościoła św. Antoniego Padewskiego i klasztoru dla franciszkanów q reformatów, w 1676–1677 budował dla q jezuitów q kościół św. Ignacego na q Starych Szkotach. Na zlecenie króla polskiego Jana III Sobieskiego podjął się przebudowy kościoła parafialnego w Piasecznie pod Gniewem. Najważniejszym dokonaniem w Gdańsku było wybudowanie w latach 1678–1681 dla katolików q Kaplicy Królewskiej. W roku 1685 brał udział w pracach remontowych kościoła w Juszkowie pod Pruszczem Gdańskim, 1687–1688 w dobudowie skrzydła q kościoła Bożego Ciała, w 1681 – naprawie zachodniej ściany oraz budowie wieżyczki q kościoła NMP, 1690–1691 rozbudował klasztor q karmelitów. W roku 1690 powiększył klasztor q brygidek, następnie (1695–1697) na podstawie projektu Petera Willera zbudował q kościół Zbawiciela. Przypisuje się mu również autorstwo wielu kamieniczek w Gdańsku. Najczęściej stosował klasycyzujący barok, a podczas przebudowy budowli gotyckich starał się umieszczać formy gotycyzujące. Oprócz prac budowlanych prowadził teoretyczne badania nad architekturą Gdańska. W roku 1695 opublikował ''Beschreibung aller Kirchen-Gebäude in der Stadt Dantzig'', gdzie ukazano gdańskie budowle kościelne wraz z planami. Było to pierwsze tego typu opracowanie historii architektury Gdańska. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 17:19, 22 wrz 2013

Plik:Karta tytułowa dzieła Barthela Ranischa 1695.JPG
Karta tytułowa dzieła Barthela Ranischa, 1695

BARTHEL RANISCH (1648 Gdańsk – po 1709 Gdańsk), murarz miejski, historyk architektury. Z rodziny przybyłej z Saksonii, ojciec Hans posiadał w Gdańsku warsztat murarski. W 1672 roku uzyskał tytuł mistrza murarskiego, w 1773 obywatelstwo miejskie. W latach 1685, 1689, 1701 i 1709 starszy cechu murarzy, desygnowany przez Radę Miejską na stanowisko murarza miejskiego. W okresie 1673–1676 kierował budową na q Chełmie kościoła św. Antoniego Padewskiego i klasztoru dla franciszkanów q reformatów, w 1676–1677 budował dla q jezuitów q kościół św. Ignacego na q Starych Szkotach. Na zlecenie króla polskiego Jana III Sobieskiego podjął się przebudowy kościoła parafialnego w Piasecznie pod Gniewem. Najważniejszym dokonaniem w Gdańsku było wybudowanie w latach 1678–1681 dla katolików q Kaplicy Królewskiej. W roku 1685 brał udział w pracach remontowych kościoła w Juszkowie pod Pruszczem Gdańskim, 1687–1688 w dobudowie skrzydła q kościoła Bożego Ciała, w 1681 – naprawie zachodniej ściany oraz budowie wieżyczki q kościoła NMP, 1690–1691 rozbudował klasztor q karmelitów. W roku 1690 powiększył klasztor q brygidek, następnie (1695–1697) na podstawie projektu Petera Willera zbudował q kościół Zbawiciela. Przypisuje się mu również autorstwo wielu kamieniczek w Gdańsku. Najczęściej stosował klasycyzujący barok, a podczas przebudowy budowli gotyckich starał się umieszczać formy gotycyzujące. Oprócz prac budowlanych prowadził teoretyczne badania nad architekturą Gdańska. W roku 1695 opublikował Beschreibung aller Kirchen-Gebäude in der Stadt Dantzig, gdzie ukazano gdańskie budowle kościelne wraz z planami. Było to pierwsze tego typu opracowanie historii architektury Gdańska. PP

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania