DADLER SEBASTIAN, medalier, złotnik
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Sebastian_Dadler__medal_ku_chwale_Władysława_IV__1642__awers.JPG|thumb|Sebastian Dadler, medal ku chwale Władysława IV, 1642, awers]] | [[File:Sebastian_Dadler__medal_ku_chwale_Władysława_IV__1642__awers.JPG|thumb|Sebastian Dadler, medal ku chwale Władysława IV, 1642, awers]] | ||
[[File:Sebastian_Dadler__medal_ku_chwale_Władysława_IV__1642__revers.JPG|thumb|Sebastian Dadler, medal ku chwale Władysława IV, 1642, rewers]] | [[File:Sebastian_Dadler__medal_ku_chwale_Władysława_IV__1642__revers.JPG|thumb|Sebastian Dadler, medal ku chwale Władysława IV, 1642, rewers]] | ||
− | '''SEBASTIAN DADLER''' (6 III 1586 Strasburg – 6 VII 1657 Hamburg), medalier, złotnik. Kształcił się w Augsburgu, w latach 1621–1630 działał w Dreźnie, w Gdańsku w latach 1634–1647. Najwybitniejszy medalier doby baroku w Europie Środkowej, wywarł wielki wpływ na rozwój sztuki medalierskiej w Polsce, twórca tzw. szkoły gdańskiej w medalierstwie (w jego pracowni w Gdańsku działał q Johann Höhn | + | '''SEBASTIAN DADLER''' (6 III 1586 Strasburg – 6 VII 1657 Hamburg), medalier, złotnik. Kształcił się w Augsburgu, w latach 1621–1630 działał w Dreźnie, w Gdańsku w latach 1634–1647. Najwybitniejszy medalier doby baroku w Europie Środkowej, wywarł wielki wpływ na rozwój sztuki medalierskiej w Polsce, twórca tzw. szkoły gdańskiej w medalierstwie (w jego pracowni w Gdańsku działał q Johann Höhn sen.; q medale, medalierzy). Autor licznych medali pamiątkowych i donatyw bitych w złocie i srebrze. Wśród medali dominowały portrety króla polskiego Władysława IV i jego żony Marii Ludwiki Gonzagi, panoramy Gdańska, wydarzenia historyczne (rozejm w Sztumskiej Wsi z 1635 roku; walki o Smoleńsk z 1634). Rytował także medale dla elektora saskiego, miasta Hamburga, dla Szwecji (medal królowej Krystyny). Od roku 1647 działał w Hamburgu. Prace w wielu muzeach europejskich, także w q Muzeum Historycznym Miasta Gdańska. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 08:08, 19 wrz 2013
SEBASTIAN DADLER (6 III 1586 Strasburg – 6 VII 1657 Hamburg), medalier, złotnik. Kształcił się w Augsburgu, w latach 1621–1630 działał w Dreźnie, w Gdańsku w latach 1634–1647. Najwybitniejszy medalier doby baroku w Europie Środkowej, wywarł wielki wpływ na rozwój sztuki medalierskiej w Polsce, twórca tzw. szkoły gdańskiej w medalierstwie (w jego pracowni w Gdańsku działał q Johann Höhn sen.; q medale, medalierzy). Autor licznych medali pamiątkowych i donatyw bitych w złocie i srebrze. Wśród medali dominowały portrety króla polskiego Władysława IV i jego żony Marii Ludwiki Gonzagi, panoramy Gdańska, wydarzenia historyczne (rozejm w Sztumskiej Wsi z 1635 roku; walki o Smoleńsk z 1634). Rytował także medale dla elektora saskiego, miasta Hamburga, dla Szwecji (medal królowej Krystyny). Od roku 1647 działał w Hamburgu. Prace w wielu muzeach europejskich, także w q Muzeum Historycznym Miasta Gdańska.