PLECH ZENON, żużlowiec, trener, radny
m |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Zenon_Plech_.JPG|thumb|Zenon Plech]] | [[File:Zenon_Plech_.JPG|thumb|Zenon Plech]] | ||
− | '''ZENON PLECH''' (ur. 1 I 1953 Zwierzyń, | + | '''ZENON PLECH''' (ur. 1 I 1953 Zwierzyń, województwo podkarpackie), żużlowiec, trener, radny miasta Gdańska. Wychowanek Stali Gorzów Wielkopolski, do 1976 roku zawodnik tego klubu. W latach 1977–1987 zawodnik Wybrzeża Gdańsk. Srebrny medalista indywidualnych Mistrzostw Świata w jeździe na żużlu (1979), brązowy medalista (1973), drużynowy wicemistrz świata (1976), czterokrotny brązowy medalista (1972, 1974, 1978, 1980), wicemistrz świata w jeździe parami (1980) i trzykrotny brązowy medalista (1973, 1979, 1981), pięciokrotny indywidualny mistrz Polski (1972, 1974, 1979, 1984, 1985), dwukrotny wicemistrz Polski (1981, 1983), trzykrotny zwycięzca turnieju o Złoty Kask (1973, 1974, 1978), zwycięzca Srebrnego Kasku (1971). Drużynowy mistrz Polski ze Stalą Gorzów Wielkopolski (1973, 1975, 1976), w barwach Wybrzeża Gdańsk wywalczył drużynowe wicemistrzostwo Polski (1978, 1985). Był żużlowcem angielskich klubów: Hackney Hawks (1975–1976, 1979–1981) i Sheffield Tigers (1982). W roku 1979 laureat plebiscytu czytelników q „Dziennika Bałtyckiego” na najlepszego sportowca województwa gdańskiego. Po zakończeniu kariery (1987) trener Wybrzeża Gdańsk (1990–1995), Stali Gorzów Wielkopolski (1996–98), WTS Wrocław (1999) i Polonii Bydgoszcz (2008–2009). Selekcjoner reprezentacji Polski, z którą w 2001 roku zdobył II miejsce w Drużynowym Pucharze Świata. W okresie 1994–1998 radny miasta Gdańska (klub Unia Wolności-Partia Konserwatywna). Obecnie doradca zarządu Gdańskiego Klubu Sportowego Wybrzeże Gdańsk. {{author: AMS}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:25, 13 wrz 2013
ZENON PLECH (ur. 1 I 1953 Zwierzyń, województwo podkarpackie), żużlowiec, trener, radny miasta Gdańska. Wychowanek Stali Gorzów Wielkopolski, do 1976 roku zawodnik tego klubu. W latach 1977–1987 zawodnik Wybrzeża Gdańsk. Srebrny medalista indywidualnych Mistrzostw Świata w jeździe na żużlu (1979), brązowy medalista (1973), drużynowy wicemistrz świata (1976), czterokrotny brązowy medalista (1972, 1974, 1978, 1980), wicemistrz świata w jeździe parami (1980) i trzykrotny brązowy medalista (1973, 1979, 1981), pięciokrotny indywidualny mistrz Polski (1972, 1974, 1979, 1984, 1985), dwukrotny wicemistrz Polski (1981, 1983), trzykrotny zwycięzca turnieju o Złoty Kask (1973, 1974, 1978), zwycięzca Srebrnego Kasku (1971). Drużynowy mistrz Polski ze Stalą Gorzów Wielkopolski (1973, 1975, 1976), w barwach Wybrzeża Gdańsk wywalczył drużynowe wicemistrzostwo Polski (1978, 1985). Był żużlowcem angielskich klubów: Hackney Hawks (1975–1976, 1979–1981) i Sheffield Tigers (1982). W roku 1979 laureat plebiscytu czytelników q „Dziennika Bałtyckiego” na najlepszego sportowca województwa gdańskiego. Po zakończeniu kariery (1987) trener Wybrzeża Gdańsk (1990–1995), Stali Gorzów Wielkopolski (1996–98), WTS Wrocław (1999) i Polonii Bydgoszcz (2008–2009). Selekcjoner reprezentacji Polski, z którą w 2001 roku zdobył II miejsce w Drużynowym Pucharze Świata. W okresie 1994–1998 radny miasta Gdańska (klub Unia Wolności-Partia Konserwatywna). Obecnie doradca zarządu Gdańskiego Klubu Sportowego Wybrzeże Gdańsk.