PIASKOWSKI TADEUSZ LEON, dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''TADEUSZ LEON PIASKOWSKI''' (ur. 11 IV 1939 Wilno), historyk sztuki, konserwator zabytków. Od 1945 mieszkał w Węgorzewie na Mazurach, 1958 ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Białymstoku. W | + | '''TADEUSZ LEON PIASKOWSKI''' (ur. 11 IV 1939 Wilno), historyk sztuki, konserwator zabytków. Od 1945 roku mieszkał w Węgorzewie na Mazurach, w 1958 ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Białymstoku. W latach 1959–1964 studiował zabytkoznawstwo na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Po studiach w okresie 1965–1966 asystent w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, 1967–1970 specjalista w biurze Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie, 1970–1974 starszy specjalista w biurze WKZ w Gdańsku, 1975–1977 zastępca dyrektora do spraw naukowo-konserwatorskich gdańskiego oddziału q Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków, 1977–1988 dyrektor Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku. Za czasów jego kadencji odremontowano sale muzeum fromborskiego, prezentowano wystawy (wystawa z roku 1986 ''Kopernik jako lekarz'' wyróżniona została nagrodą Sybilli przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, w 1987 ekspozycja w 300-lecie śmierci q Jana Heweliusza), oddziałem muzeum stało się obserwatorium astronomiczne – zorganizowane na wzór kopernikańskiego na pobliskiej Górze Żurawiej. 1 VI 1988 – 31 VII 2004 dyrektor q Muzeum Narodowego w Gdańsku. Zadecydował o wymianie ze znaczącymi na świecie placówkami muzealnymi wystaw i eksponatów ze zbiorów gdańskiego Muzeum Narodowego. Największą wystawą gdańską końca XX wieku była zorganizowana pod jego ogólnym kierownictwem w gmachu przy ul. Toruńskiej z okazji tysiąclecia miasta ''Aurea Porta Rzeczypospolitej'', ukazująca rolę sztuki dawnego Gdańska w Europie. Autor artykułów w prasie fachowej, katalogu zabytków Fromborka (2003), współautor przewodników po Fromborku (1972) i Lidzbarku Warmińskim (1973). Działacz gdańskich oddziałów Stowarzyszenia Historyków Sztuki i Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej. Od 2004 roku na emeryturze. Żona Janina przez wiele lat kierowała pracownią konserwatorską w Muzeum Narodowym. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:56, 13 wrz 2013
TADEUSZ LEON PIASKOWSKI (ur. 11 IV 1939 Wilno), historyk sztuki, konserwator zabytków. Od 1945 roku mieszkał w Węgorzewie na Mazurach, w 1958 ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Białymstoku. W latach 1959–1964 studiował zabytkoznawstwo na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Po studiach w okresie 1965–1966 asystent w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, 1967–1970 specjalista w biurze Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie, 1970–1974 starszy specjalista w biurze WKZ w Gdańsku, 1975–1977 zastępca dyrektora do spraw naukowo-konserwatorskich gdańskiego oddziału q Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków, 1977–1988 dyrektor Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku. Za czasów jego kadencji odremontowano sale muzeum fromborskiego, prezentowano wystawy (wystawa z roku 1986 Kopernik jako lekarz wyróżniona została nagrodą Sybilli przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, w 1987 ekspozycja w 300-lecie śmierci q Jana Heweliusza), oddziałem muzeum stało się obserwatorium astronomiczne – zorganizowane na wzór kopernikańskiego na pobliskiej Górze Żurawiej. 1 VI 1988 – 31 VII 2004 dyrektor q Muzeum Narodowego w Gdańsku. Zadecydował o wymianie ze znaczącymi na świecie placówkami muzealnymi wystaw i eksponatów ze zbiorów gdańskiego Muzeum Narodowego. Największą wystawą gdańską końca XX wieku była zorganizowana pod jego ogólnym kierownictwem w gmachu przy ul. Toruńskiej z okazji tysiąclecia miasta Aurea Porta Rzeczypospolitej, ukazująca rolę sztuki dawnego Gdańska w Europie. Autor artykułów w prasie fachowej, katalogu zabytków Fromborka (2003), współautor przewodników po Fromborku (1972) i Lidzbarku Warmińskim (1973). Działacz gdańskich oddziałów Stowarzyszenia Historyków Sztuki i Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej. Od 2004 roku na emeryturze. Żona Janina przez wiele lat kierowała pracownią konserwatorską w Muzeum Narodowym.
