PENSON JOANNA, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Joanna_Penson_z_Lechem_Wałęsą_w_rocznicę_podpisania_porozumień_sierpniowych.JPG|thumb|Joanna Penson z Lechem Wałęsą w rocznicę podpisania porozumień sierpniowych]] | [[File:Joanna_Penson_z_Lechem_Wałęsą_w_rocznicę_podpisania_porozumień_sierpniowych.JPG|thumb|Joanna Penson z Lechem Wałęsą w rocznicę podpisania porozumień sierpniowych]] | ||
− | '''JOANNA PENSON''' z | + | '''JOANNA PENSON''' z domu Muszkowska (ur. 25 X 1921 Warszawa). W 1950 roku absolwentka AM w Łodzi. w latach 1940–1941 żołnierz ZWZ w Warszawie, aresztowana w marcu 1941, więźniarka Pawiaka, od września 1941 w KL Ravensbrück. W Gdańsku w okresie 1950–80 pracowała w Klinice Chorób Nerek AMG (q GUMed), od 1961 doktor, od 1971 doktor habilitowany, od 1976 profesor tytularny. W latach 1980–1991 oddelegowana do Szpitala Wojewódzkiego, ordynator oddziału internistycznego. Od sierpnia 1980 do 1990 roku osobisty lekarz q Lecha Wałęsy; od września 1980 w q Solidarności. Od 13 XII 1981 do lipca 1982 ukrywała w swoim mieszkaniu działaczy q RMP, od roku 1982 pracowała społecznie w punkcie charytatywnym przy q kościele św. Brygidy przy rozdzielaniu lekarstw i sprzętu medycznego z Zachodu; od roku 1983 organizowała w hospicjum Pallotinum (prowadzonym przez ks. Eugeniusza Dutkiewicza) opiekę lekarską dla ukrywających się działaczy podziemia. 14 VI 1984 aresztowana na kilka dni za kolportowanie podziemnych wydawnictw. W maju i sierpniu 1988 lekarz przy strajkach w q Stoczni Gdańskiej i w q Porcie Gdańskim. W 1988 roku była tłumaczem podczas spotkań w Gdańsku Margaret Thatcher i François Mitteranda z Lechem Wałęsą. Od roku 1991 na emeryturze, podjęła pracę w Biurze Lecha Wałęsy. Odznaczona w 2006 roku Krzyżem Komandorskim OOP (2006). {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:13, 13 wrz 2013
JOANNA PENSON z domu Muszkowska (ur. 25 X 1921 Warszawa). W 1950 roku absolwentka AM w Łodzi. w latach 1940–1941 żołnierz ZWZ w Warszawie, aresztowana w marcu 1941, więźniarka Pawiaka, od września 1941 w KL Ravensbrück. W Gdańsku w okresie 1950–80 pracowała w Klinice Chorób Nerek AMG (q GUMed), od 1961 doktor, od 1971 doktor habilitowany, od 1976 profesor tytularny. W latach 1980–1991 oddelegowana do Szpitala Wojewódzkiego, ordynator oddziału internistycznego. Od sierpnia 1980 do 1990 roku osobisty lekarz q Lecha Wałęsy; od września 1980 w q Solidarności. Od 13 XII 1981 do lipca 1982 ukrywała w swoim mieszkaniu działaczy q RMP, od roku 1982 pracowała społecznie w punkcie charytatywnym przy q kościele św. Brygidy przy rozdzielaniu lekarstw i sprzętu medycznego z Zachodu; od roku 1983 organizowała w hospicjum Pallotinum (prowadzonym przez ks. Eugeniusza Dutkiewicza) opiekę lekarską dla ukrywających się działaczy podziemia. 14 VI 1984 aresztowana na kilka dni za kolportowanie podziemnych wydawnictw. W maju i sierpniu 1988 lekarz przy strajkach w q Stoczni Gdańskiej i w q Porcie Gdańskim. W 1988 roku była tłumaczem podczas spotkań w Gdańsku Margaret Thatcher i François Mitteranda z Lechem Wałęsą. Od roku 1991 na emeryturze, podjęła pracę w Biurze Lecha Wałęsy. Odznaczona w 2006 roku Krzyżem Komandorskim OOP (2006).