PAZDRO ZDZISŁAW, profesor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Zdzisław_Pazdro.JPG|thumb|Zdzisław Pazdro]] | [[File:Zdzisław_Pazdro.JPG|thumb|Zdzisław Pazdro]] | ||
| − | '''ZDZISŁAW PAZDRO''' (13 X 1903 Lwów – 11 VII 1987 Warszawa), naukowiec, hydrogeolog. Jako uczeń | + | '''ZDZISŁAW PAZDRO''' (13 X 1903 Lwów – 11 VII 1987 Warszawa), naukowiec, hydrogeolog. Jako uczeń gimnazjum we Lwowie. W latach 1918–1919 walczył w 1. Pułku Strzelców Lwowskich w obronie miasta, od 5 VIII 1920 ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. W okresie 1921–1926 studiował geologię na uniwersytecie we Lwowie; studia uzupełniające w zakresie geologii regionalnej i kartografii geologicznej odbył w Lozannie, w zakresie paleontologii – w Paryżu. Pracował na uniwersytecie we Lwowie, od 1926 doktor, od 1934 doktor habilitowany. W 1945–1946 więziony przez NKWD za działalność patriotyczną. Od roku 1946 w Gdańsku, kierownik Zakładu Geologii q PG. Organizował naukowe środowisko geologiczne na Wybrzeżu i dodatkowo wykładał geologię dla studentów geografii w q WSP. W latach 1947–1948 prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej PG, 1953–1954 dziekan Wydziału Budownictwa Wodnego PG. Organizator i przewodniczący Wydziału III q GTN. Na skutek reorganizacji studiów geologicznych w Polsce (specjalność zawodowa geologia inżynierska i hydrogeologia została przeniesiona na UW), od roku 1960 kierownik Zakładu Hydrogeologii Ogólnej UW. Honorowy członek q GTN. Twórca polskiej szkoły hydrogeologicznej. {{author: JSZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:33, 13 wrz 2013
ZDZISŁAW PAZDRO (13 X 1903 Lwów – 11 VII 1987 Warszawa), naukowiec, hydrogeolog. Jako uczeń gimnazjum we Lwowie. W latach 1918–1919 walczył w 1. Pułku Strzelców Lwowskich w obronie miasta, od 5 VIII 1920 ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. W okresie 1921–1926 studiował geologię na uniwersytecie we Lwowie; studia uzupełniające w zakresie geologii regionalnej i kartografii geologicznej odbył w Lozannie, w zakresie paleontologii – w Paryżu. Pracował na uniwersytecie we Lwowie, od 1926 doktor, od 1934 doktor habilitowany. W 1945–1946 więziony przez NKWD za działalność patriotyczną. Od roku 1946 w Gdańsku, kierownik Zakładu Geologii q PG. Organizował naukowe środowisko geologiczne na Wybrzeżu i dodatkowo wykładał geologię dla studentów geografii w q WSP. W latach 1947–1948 prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej PG, 1953–1954 dziekan Wydziału Budownictwa Wodnego PG. Organizator i przewodniczący Wydziału III q GTN. Na skutek reorganizacji studiów geologicznych w Polsce (specjalność zawodowa geologia inżynierska i hydrogeologia została przeniesiona na UW), od roku 1960 kierownik Zakładu Hydrogeologii Ogólnej UW. Honorowy członek q GTN. Twórca polskiej szkoły hydrogeologicznej.
