PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE, pisarka
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''JOHANNA AUGUSTINA ELISE PÜTTNER''' (5 VIII 1839 Gdańsk – 14 VI 1923 Sopot), pisarka. Córka Roberta, urzędnika celnego. Uzyskała w Gd. średnie wykształcenie, nast. uczyła się w pryw. seminarium nauczycielskim H.E. Hevelke. Egzamin państw. (uprawniający do pracy w szkołach) zdała w Malborku, wyjechała na studia do Paryża. W 1868 (po śmierci matki) powróciła do Gd., prowadziła dom ojca i opiekowała się młodszym rodzeństwem. Zgłębiała dzieje | + | '''JOHANNA AUGUSTINA ELISE PÜTTNER''' (5 VIII 1839 Gdańsk – 14 VI 1923 Sopot), pisarka. Córka Roberta, urzędnika celnego. Uzyskała w Gd. średnie wykształcenie, nast. uczyła się w pryw. seminarium nauczycielskim H.E. Hevelke. Egzamin państw. (uprawniający do pracy w szkołach) zdała w Malborku, wyjechała na studia do Paryża. W 1868 (po śmierci matki) powróciła do Gd., prowadziła dom ojca i opiekowała się młodszym rodzeństwem. Zgłębiała dzieje Gdańska pod kierunkiem miejskich bibliotekarzy q Johanna Wilhelma Emanuela Mannhardta i q Ernsta A. Bertlinga. Zebrany materiał wykorzystała w działalności lit. i krajoznawczej. Była autorką baśni, nowel, powieści (w tym wyd. w Lipsku w 1887 ''Konrad Letzkau und seine Tochter''), a także cennych, kilkakrotnie wznawianych przewodników po Gd., Oliwie i Sopocie. Działała w organizacjach kobiecych i w Niemieckim Czerwonym Krzyżu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:43, 24 sie 2013
JOHANNA AUGUSTINA ELISE PÜTTNER (5 VIII 1839 Gdańsk – 14 VI 1923 Sopot), pisarka. Córka Roberta, urzędnika celnego. Uzyskała w Gd. średnie wykształcenie, nast. uczyła się w pryw. seminarium nauczycielskim H.E. Hevelke. Egzamin państw. (uprawniający do pracy w szkołach) zdała w Malborku, wyjechała na studia do Paryża. W 1868 (po śmierci matki) powróciła do Gd., prowadziła dom ojca i opiekowała się młodszym rodzeństwem. Zgłębiała dzieje Gdańska pod kierunkiem miejskich bibliotekarzy q Johanna Wilhelma Emanuela Mannhardta i q Ernsta A. Bertlinga. Zebrany materiał wykorzystała w działalności lit. i krajoznawczej. Była autorką baśni, nowel, powieści (w tym wyd. w Lipsku w 1887 Konrad Letzkau und seine Tochter), a także cennych, kilkakrotnie wznawianych przewodników po Gd., Oliwie i Sopocie. Działała w organizacjach kobiecych i w Niemieckim Czerwonym Krzyżu.