NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Wystawa 35 maja Bohdana Butenki, 5. Bałtyckie Spotkania Ilustratorów, 2010.JPG|thumb|Wystawa 35 maja Bohdana Butenki, 5. Bałtyckie Spotkania Ilustratorów, 2010]] | [[File:Wystawa 35 maja Bohdana Butenki, 5. Bałtyckie Spotkania Ilustratorów, 2010.JPG|thumb|Wystawa 35 maja Bohdana Butenki, 5. Bałtyckie Spotkania Ilustratorów, 2010]] | ||
[[File:Warsztaty dla dzieci w NCK, Noc Muzeów, 2012.JPG|thumb|Warsztaty dla dzieci w NCK, Noc Muzeów, 2012]] | [[File:Warsztaty dla dzieci w NCK, Noc Muzeów, 2012.JPG|thumb|Warsztaty dla dzieci w NCK, Noc Muzeów, 2012]] | ||
| − | '''NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY''' (NCK), samorządowa instytucja kultury Województwa Pomorskiego. Jest bezpośrednim spadkobiercą Wojewódzkiego Domu Twórczości Ludowej w Gdańsku (WDTL), powołanego w 1954 roku przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. WDTL wspierał twórczość ludową oraz rozwijał amatorską działalność artystyczną, będąc pierwszą placówką tego rodzaju w Polsce. W roku 1959 WDTL przemianowano na Wojewódzki Dom Kultury (WDK), poszerzając zakres jego dotychczasowej działalności: poza pracą instrukcyjno-metodyczną na rzecz placówek i zespołów amatorskich, rozpoczął prowadzenie działalności środowiskowej. Nadzorował także pracę powiatowych domów kultury, udzielał pomocy instruktażowej. W 1974 roku WDK przekształcono w Wojewódzki Ośrodek Kultury (WOK) o zmodyfikowanym profilu pełnionych funkcji i zadań. Zajmował się programowaniem, koordynacją i nadzorowaniem działalności domów kultury w województwie gdańskim, obejmował opieką amatorski ruch artystyczny oraz twórczość ludową, organizował dokształcanie i doskonalenie kadr pracujących w placówkach kultury na terenie województwa. Od roku 1962 przy WOK rozpoczęło działalność Państwowe Zaoczne Studium Oświaty i Kultury Dorosłych, kształcące wyspecjalizowane kadry pracowników kulturalno-oświatowych i instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego. W 1992, na skutek przemian | + | '''NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY''' (NCK), samorządowa instytucja kultury Województwa Pomorskiego. Jest bezpośrednim spadkobiercą Wojewódzkiego Domu Twórczości Ludowej w Gdańsku (WDTL), powołanego w 1954 roku przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. WDTL wspierał twórczość ludową oraz rozwijał amatorską działalność artystyczną, będąc pierwszą placówką tego rodzaju w Polsce. W roku 1959 WDTL przemianowano na Wojewódzki Dom Kultury (WDK), poszerzając zakres jego dotychczasowej działalności: poza pracą instrukcyjno-metodyczną na rzecz placówek i zespołów amatorskich, rozpoczął prowadzenie działalności środowiskowej. Nadzorował także pracę powiatowych domów kultury, udzielał pomocy instruktażowej. W 1974 roku WDK przekształcono w Wojewódzki Ośrodek Kultury (WOK) o zmodyfikowanym profilu pełnionych funkcji i zadań. Zajmował się programowaniem, koordynacją i nadzorowaniem działalności domów kultury w województwie gdańskim, obejmował opieką amatorski ruch artystyczny oraz twórczość ludową, organizował dokształcanie i doskonalenie kadr pracujących w placówkach kultury na terenie województwa. Od roku 1962 przy WOK rozpoczęło działalność Państwowe Zaoczne Studium Oświaty i Kultury Dorosłych, kształcące wyspecjalizowane kadry pracowników kulturalno-oświatowych i instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego. W 1992 roku, na skutek przemian społeczno-politycznych oraz zmiany ustawy o zasadach działania samorządu terenowego i jego uprawnieniach, dotychczasowa funkcja nadzorczo-koordynacyjna tej instytucji musiała ulec zmianie, WOK przekształcony został w NCK. Zadaniem NCK jest upowszechnianie kultury, organizowanie i prowadzenie współpracy kulturalnej województwa pomorskiego z innymi państwami, w szczególności państwami basenu Morza Bałtyckiego. Realizowane są projekty muzyczne, literackie, naukowe, filmowe, wystawy oraz działania interdyscyplinarne, warsztatowe, akcje kulturalne i społeczne, jak również wydawnicze (głównie materiałów po organizowanych sesjach, np. ''Fortyfikacje Gdańska'', ''Kamienica w krajach Europy Północnej czy 200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku'', ''Spotkanie w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego''). Gospodarz i główny użytkownik budynku q Ratusza Starego Miasta, mieszczą się tam biura i sekretariat instytucji sala wystawowa i sala, w której odbywają się mniejsze koncerty. W roku 1995, w wyniku porozumienia z q archidiecezją gdańską, NCK przejął w użytkowanie dla celów wystawowych i koncertowych q kościół św. Jana (Centrum św. Jana). W roku 2010 wyróżnione q Medalem św. Wojciecha. {{author: KŻ}} |
{| | {| | ||
! ead | | ! ead | | ||
Wersja z 11:40, 22 sie 2013
NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY (NCK), samorządowa instytucja kultury Województwa Pomorskiego. Jest bezpośrednim spadkobiercą Wojewódzkiego Domu Twórczości Ludowej w Gdańsku (WDTL), powołanego w 1954 roku przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. WDTL wspierał twórczość ludową oraz rozwijał amatorską działalność artystyczną, będąc pierwszą placówką tego rodzaju w Polsce. W roku 1959 WDTL przemianowano na Wojewódzki Dom Kultury (WDK), poszerzając zakres jego dotychczasowej działalności: poza pracą instrukcyjno-metodyczną na rzecz placówek i zespołów amatorskich, rozpoczął prowadzenie działalności środowiskowej. Nadzorował także pracę powiatowych domów kultury, udzielał pomocy instruktażowej. W 1974 roku WDK przekształcono w Wojewódzki Ośrodek Kultury (WOK) o zmodyfikowanym profilu pełnionych funkcji i zadań. Zajmował się programowaniem, koordynacją i nadzorowaniem działalności domów kultury w województwie gdańskim, obejmował opieką amatorski ruch artystyczny oraz twórczość ludową, organizował dokształcanie i doskonalenie kadr pracujących w placówkach kultury na terenie województwa. Od roku 1962 przy WOK rozpoczęło działalność Państwowe Zaoczne Studium Oświaty i Kultury Dorosłych, kształcące wyspecjalizowane kadry pracowników kulturalno-oświatowych i instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego. W 1992 roku, na skutek przemian społeczno-politycznych oraz zmiany ustawy o zasadach działania samorządu terenowego i jego uprawnieniach, dotychczasowa funkcja nadzorczo-koordynacyjna tej instytucji musiała ulec zmianie, WOK przekształcony został w NCK. Zadaniem NCK jest upowszechnianie kultury, organizowanie i prowadzenie współpracy kulturalnej województwa pomorskiego z innymi państwami, w szczególności państwami basenu Morza Bałtyckiego. Realizowane są projekty muzyczne, literackie, naukowe, filmowe, wystawy oraz działania interdyscyplinarne, warsztatowe, akcje kulturalne i społeczne, jak również wydawnicze (głównie materiałów po organizowanych sesjach, np. Fortyfikacje Gdańska, Kamienica w krajach Europy Północnej czy 200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku, Spotkanie w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego). Gospodarz i główny użytkownik budynku q Ratusza Starego Miasta, mieszczą się tam biura i sekretariat instytucji sala wystawowa i sala, w której odbywają się mniejsze koncerty. W roku 1995, w wyniku porozumienia z q archidiecezją gdańską, NCK przejął w użytkowanie dla celów wystawowych i koncertowych q kościół św. Jana (Centrum św. Jana). W roku 2010 wyróżnione q Medalem św. Wojciecha.
| Dyrektorzy Nadbałtyckiego Centrum Kultury | |
| 1992–1993 | Tomasz Bedyński |
| 1993–2001 | q Maciej Nowak |
| 2001–2003 | Adam Hlebowicz |
| 2003–2004 | q Arkadiusz Rybicki |
| 2004– | q Lawrence Okey Ugwu |
