BOIE KARL LUDWIG, pastor kościoła Bożego Ciała
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KARL LUDWIG BOIE''' (4 VII 1837 Gdańsk – 21 IV 1922 Gdańsk), pastor. Syn prawnika Ludwiga Augusta (1795–1858), brat q Bernharda Boie. W roku 1858 ukończył q Gimnazjum Miejskie, studiował teologię na | + | '''KARL LUDWIG BOIE''' (4 VII 1837 Gdańsk – 21 IV 1922 Gdańsk), pastor. Syn prawnika Ludwiga Augusta (1795–1858), brat q Bernharda Boie. W roku 1858 ukończył q Gimnazjum Miejskie, studiował teologię na uniwersytetach w Tybindze, Halle, Królewcu. Po przyjęciu święceń 7 III 1865, od września tegoż roku pastor w Przebrnie na Mierzei Wiślanej, od 23 IV 1871 pastor q kościoła Bożego Ciała oraz kapelan q Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Nauczyciel religii protestanckiej w szkołach gdańskich. W roku 1877 drugi bibliotekarz w q Bibliotece Miejskiej, następnie superintendent powiatu Gdańsk-Niziny i powiatowy inspektor szkolny. Od roku 1916 na emeryturze. Na potrzeby swojego kościoła rozbudował q szpital Bożego Ciała oraz wybudował 3 duże bloki mieszkalne przy Promenade (ul. 3 Maja), z których jeden po adaptacji, na okres 20 lat (1895–1914), wydzierżawił kolejom państwowym na siedzibę q Dyrekcji Kolei. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:16, 21 sie 2013
KARL LUDWIG BOIE (4 VII 1837 Gdańsk – 21 IV 1922 Gdańsk), pastor. Syn prawnika Ludwiga Augusta (1795–1858), brat q Bernharda Boie. W roku 1858 ukończył q Gimnazjum Miejskie, studiował teologię na uniwersytetach w Tybindze, Halle, Królewcu. Po przyjęciu święceń 7 III 1865, od września tegoż roku pastor w Przebrnie na Mierzei Wiślanej, od 23 IV 1871 pastor q kościoła Bożego Ciała oraz kapelan q Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Nauczyciel religii protestanckiej w szkołach gdańskich. W roku 1877 drugi bibliotekarz w q Bibliotece Miejskiej, następnie superintendent powiatu Gdańsk-Niziny i powiatowy inspektor szkolny. Od roku 1916 na emeryturze. Na potrzeby swojego kościoła rozbudował q szpital Bożego Ciała oraz wybudował 3 duże bloki mieszkalne przy Promenade (ul. 3 Maja), z których jeden po adaptacji, na okres 20 lat (1895–1914), wydzierżawił kolejom państwowym na siedzibę q Dyrekcji Kolei.
