MENTZELL LUDWIK, oficer wojsk polskich
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''LUDWIK MENTZELL''' (12 XII 1764 Gdańsk – 21 XI 1848 Warszawa), inżynier, oficer wojsk | + | '''LUDWIK MENTZELL''' (12 XII 1764 Gdańsk – 21 XI 1848 Warszawa), inżynier, oficer wojsk polskich. Od 1781 roku służył w artylerii koronnej w Warszawie. Jako kapitan artylerii brał udział 18 VI 1792 w bitwie z armią rosyjską pod Zieleńcami. Za męstwo, na wniosek dowodzącego księcia Józefa Poniatowskiego, jako jeden z pierwszych został odznaczony nowo ustanowionym (2 VI 1792) Krzyżem Orderu Virtuti Militari; otrzymał krzyż srebrny. Następnie osiadł w dobrach Szczęsnego Potockiego w Humaniu na Ukrainie. W latach 1796–1805 stworzył dla jego żony Zofii słynny park, zwany Zofiówką. Po śmierci mecenasa, w roku 1805 powrócił do Warszawy. Zajmował się projektowaniem i budową urządzeń drogowych. Zaprojektował wodociągi miejskie dla Warszawy, most łyżwowy na Wiśle, budował Trakt Zakroczymski. Pochowany na cmentarzu na Powązkach. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:10, 14 sie 2013
LUDWIK MENTZELL (12 XII 1764 Gdańsk – 21 XI 1848 Warszawa), inżynier, oficer wojsk polskich. Od 1781 roku służył w artylerii koronnej w Warszawie. Jako kapitan artylerii brał udział 18 VI 1792 w bitwie z armią rosyjską pod Zieleńcami. Za męstwo, na wniosek dowodzącego księcia Józefa Poniatowskiego, jako jeden z pierwszych został odznaczony nowo ustanowionym (2 VI 1792) Krzyżem Orderu Virtuti Militari; otrzymał krzyż srebrny. Następnie osiadł w dobrach Szczęsnego Potockiego w Humaniu na Ukrainie. W latach 1796–1805 stworzył dla jego żony Zofii słynny park, zwany Zofiówką. Po śmierci mecenasa, w roku 1805 powrócił do Warszawy. Zajmował się projektowaniem i budową urządzeń drogowych. Zaprojektował wodociągi miejskie dla Warszawy, most łyżwowy na Wiśle, budował Trakt Zakroczymski. Pochowany na cmentarzu na Powązkach.