AKADEMIA HANDLOWA
Linia 6: | Linia 6: | ||
|- | |- | ||
| 1832–1838 | | 1832–1838 | ||
− | | | + | | Johann Friedrich Höpfner |
|- | |- | ||
| 1838–1857 | | 1838–1857 | ||
− | | | + | | Carl Beniamin Richter |
|- | |- | ||
| 1857–1866 | | 1857–1866 | ||
− | | | + | | Johann Friedrich Bobrik |
|- | |- | ||
| 1867–1878 | | 1867–1878 | ||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|- | |- | ||
| 1878–1891 | | 1878–1891 | ||
− | | | + | | Otto Adalbert Völkel |
|}{{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | |}{{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:18, 14 lis 2012
AKADEMIA HANDLOWA (Handelsakademie, Handelsschule, od 1859 Realschule). Trzyletnia zawodowa szkoła handl., otwarta 2 VII 1832 przez Fundację Kabruna, zgodnie z wolą i legatem w wys. 100 tys. guldenów (w obligacjach i WMG), zapisanych na ten cel w testamencie zm. 1814 kupca Jakoba Kabruna. Początkowo mieściła się w kamienicy zw. Starym Domem Ławy obok Dworu Artusa przy Langer Markt 45 (Długi Targ), siedzibie Korporacji Kupców, i miała 10 uczniów. W 1833 przeniesiona do zakupionego i adaptowanego dla Fundacji Kabruna domu przy Hundegasse 80 (ul. Ogarna 10). Tam do 1872 przechowywana była i udostępniana zwiedzającym bogata kolekcja dzieł sztuki, ofiarowana miastu przez J. Kabruna. W szkole, gdzie pracowało 5 stałych i 5 dochodzących nauczycieli, przygotowywano chłopców po szkole elementarnej do zawodu kupieckiego. Uczono matematyki, przyrody z geografią, jęz. niem., kaligrafii, sztuki prowadzenia korespondencji handl., zasad księgowości, a w pierwszych latach istnienia – jęz. pol. Obok uczniów z Gd. uczyli się tam chłopcy z terenu Prus, także Polacy z zaboru ros. W 1882 w 3 klasach było łącznie 123 chłopców; AH ukończyło ok. 1500 absolwentów. Placówka pozostawała pod specjalną kuratelą Korporacji Kupców oraz prus. minist. handlu. 13 IV 1891 włączona do szkoły św. Piotra i Pawła. Ostatni absolwenci ukończyli ją w osobnej klasie w 1894. Budynek szkoły był pocz. wykorzystywany przez szkołę św. Piotra i Pawła, 1897 został przejęty przez władze miasta na biura urzędu podatkowego. Fundusze AH (przynoszące rocznie 7 tys. talarów dochodu) decyzją cesarza Wilhelma II przekazano na rzecz szkoły św. Piotra i Pawła z przeznaczeniem na stypendia dla uczniów. Likwidacja związana była z powstaniem Państwowej Rzemieślniczej Szkoły Dokształcającej.
1832–1838 | Johann Friedrich Höpfner |
1838–1857 | Carl Beniamin Richter |
1857–1866 | Johann Friedrich Bobrik |
1867–1878 | August Kirchner |
1878–1891 | Otto Adalbert Völkel |