ZERNECKE WILHELM FERDINAND, radca, kamlarz
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | [[Category: | + | '''WILHELM FERDINAND ZERNECKE''' (22 X 1790 Gdańsk – 14 VIII 1859 Gdańsk), urzędnik, pisarz. Syn Valentina Friedricha Zerneckego, wnuk burmistrza (1768–1775) Heinricha Zerneckego. Po roku 1814 sekretarz q Rady Miejskiej, od 1823 radca, skarbnik (kamlarz) w Zarządzie Miasta. Inicjator adaptacji lasu otaczającego Jaśkową Dolinę na miejsce miejskich imprez i rekreacji, a także obchodów sobótki (q park Jaśkowej Doliny). W 1840 roku współzałożyciel q Towarzystwa Upiększania Gdańska, od roku 1846 członek q Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Autor przewodnika po Gdańsku i okolicy: ''Neuester Wegweiser durch Danzig und dessen Umgegend'' (1829 i kilka dalszych wydań, tłumaczenie polskie: ''Cały Gdańsk za dwadzieścia srebrnych groszy'', 2010), dramatów ''Philippine Welser'' (1821) i ''Johann von Schwaben'' (1830) oraz powieści: ''Caroline Neumann'' w trzech tomach (1829–1831), ''Der zweite Januar 1814'' (1839) i ''Das Diebswesen in Danzig'' (1839). W 1854 roku mieszkał przy Hundegasse 65 (ul. Ogarna). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:43, 11 sie 2013
WILHELM FERDINAND ZERNECKE (22 X 1790 Gdańsk – 14 VIII 1859 Gdańsk), urzędnik, pisarz. Syn Valentina Friedricha Zerneckego, wnuk burmistrza (1768–1775) Heinricha Zerneckego. Po roku 1814 sekretarz q Rady Miejskiej, od 1823 radca, skarbnik (kamlarz) w Zarządzie Miasta. Inicjator adaptacji lasu otaczającego Jaśkową Dolinę na miejsce miejskich imprez i rekreacji, a także obchodów sobótki (q park Jaśkowej Doliny). W 1840 roku współzałożyciel q Towarzystwa Upiększania Gdańska, od roku 1846 członek q Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Autor przewodnika po Gdańsku i okolicy: Neuester Wegweiser durch Danzig und dessen Umgegend (1829 i kilka dalszych wydań, tłumaczenie polskie: Cały Gdańsk za dwadzieścia srebrnych groszy, 2010), dramatów Philippine Welser (1821) i Johann von Schwaben (1830) oraz powieści: Caroline Neumann w trzech tomach (1829–1831), Der zweite Januar 1814 (1839) i Das Diebswesen in Danzig (1839). W 1854 roku mieszkał przy Hundegasse 65 (ul. Ogarna).