|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Dom_Kuracyjny_w_Oliwie__1908.JPG|thumb|Dom Kuracyjny w Oliwie, 1908]]'''LEŚNY''' (Krzaczasty) '''MŁYN''' (Strauchmühle), Oliwa. Młyn na terenie należącym od 1186 do opactwa cystersów w Oliwie, wypuszczany w dzierżawę. Zwany też Młynem XXIII, jeden z 2 w dobrach cystersów nad Potokiem Rynarzewskim (Młyn XXIV nie zachował się; młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami). Młyn działał dowodnie od końca XVI w. jako kuźnica miedzi. W 1649 nabył go Stephan Berenta, 1664 był własnością Märesiusa. Pod koniec XVII w. przebudowany z polecenia cystersów na młyn zbożowy. Po 1750 nowy dzierżawca, Löbel, przebudował go na młyn prochowy, nast. ponownie pracował jako zbożowy. Na pocz. XX w. w sąsiedztwie młyna, z uwagi na specyficzny mikroklimat okolicy, zbudowano Dom Kuracyjny dla osób cierpiących na schorzenia górnych dróg oddechowych, a młyn przystosowano do produkcji prądu. Od 1926 w granicach adm. Gd. Po 1945 w Domu Kuracyjnym mieścił się internat Państwowego Pedagogium ( Wyższa Szkoła Pedagogiczna). W 1954 młyn, dworek młynarza i Dom Kuracyjny (100 ha) włączono w obręb Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeże. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Dom_Kuracyjny_w_Oliwie__1908.JPG|thumb|Dom Kuracyjny w Oliwie, 1908]]'''LEŚNY''' (Krzaczasty) '''MŁYN''' (Strauchmühle), Oliwa. Młyn na terenie należącym od 1186 roku do opactwa cystersów w Oliwie, wypuszczany w dzierżawę. Zwany też Młynem XXIII, jeden z dwóch w dobrach cystersów nad Potokiem Rynarzewskim (Młyn XXIV nie zachował się; młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami). Młyn działał dowodnie od końca XVI wieku jako kuźnica miedzi. W 1649 roku nabył go Stephan Berenta, w 1664 był własnością Märesiusa. Pod koniec XVII wieku przebudowany z polecenia cystersów na młyn zbożowy. Po roku 1750 nowy dzierżawca, Löbel, przebudował go na młyn prochowy, następnie ponownie pracował jako zbożowy. Na początku XX wieku w sąsiedztwie młyna, z uwagi na specyficzny mikroklimat okolicy, zbudowano Dom Kuracyjny dla osób cierpiących na schorzenia górnych dróg oddechowych, a młyn przystosowano do produkcji prądu. Od 1926 w granicach administracyjnych Gdańska. Po roku 1945 w Domu Kuracyjnym mieścił się internat Państwowego Pedagogium (q Wyższa Szkoła Pedagogiczna). W 1954 młyn, dworek młynarza i Dom Kuracyjny (100 ha) włączono w obręb Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeże. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:54, 6 sie 2013
LEŚNY (Krzaczasty)
MŁYN (Strauchmühle), Oliwa. Młyn na terenie należącym od 1186 roku do opactwa cystersów w Oliwie, wypuszczany w dzierżawę. Zwany też Młynem XXIII, jeden z dwóch w dobrach cystersów nad Potokiem Rynarzewskim (Młyn XXIV nie zachował się; młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami). Młyn działał dowodnie od końca XVI wieku jako kuźnica miedzi. W 1649 roku nabył go Stephan Berenta, w 1664 był własnością Märesiusa. Pod koniec XVII wieku przebudowany z polecenia cystersów na młyn zbożowy. Po roku 1750 nowy dzierżawca, Löbel, przebudował go na młyn prochowy, następnie ponownie pracował jako zbożowy. Na początku XX wieku w sąsiedztwie młyna, z uwagi na specyficzny mikroklimat okolicy, zbudowano Dom Kuracyjny dla osób cierpiących na schorzenia górnych dróg oddechowych, a młyn przystosowano do produkcji prądu. Od 1926 w granicach administracyjnych Gdańska. Po roku 1945 w Domu Kuracyjnym mieścił się internat Państwowego Pedagogium (q Wyższa Szkoła Pedagogiczna). W 1954 młyn, dworek młynarza i Dom Kuracyjny (100 ha) włączono w obręb Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeże.
AK
