KSIĘGI OBYWATELSKIE
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''KSIĘGI OBYWATELSKIE.''' Prowadzony przez Wetę (q Sąd Wetowy) rejestr osób q nabywających prawa miejskie. Dołączano do nich jako załączniki q listy rodowe, metryki, supliki, zaświadczenia pracy, o wychowaniu w sierocińcu miejskim, zwolnienia z poddaństwa itp. Najstarszy rejestr dla Głównego Miasta z 1364–1434 znajduje się w q księgach gruntowych, od 1536 do 1814 w osobnych księgach. Obok | + | '''KSIĘGI OBYWATELSKIE.''' Prowadzony przez Wetę (q Sąd Wetowy) rejestr osób q nabywających prawa miejskie. Dołączano do nich jako załączniki q listy rodowe, metryki, supliki, zaświadczenia pracy, o wychowaniu w sierocińcu miejskim, zwolnienia z poddaństwa itp. Najstarszy rejestr dla Głównego Miasta z lat 1364–1434 znajduje się w q księgach gruntowych, od 1536 do 1814 roku w osobnych księgach. Obok ksiąg obywatelskich w układzie chronologicznym, prowadzono księgi obejmujące alfabetyczne spisy obywateli. Na Młodym Mieście prowadzono księgi obywatelskie obejmującą wpisy z okresu 1400–1455. Jako jedna z dwóch ksiąg tej gminy (zob. q ogólne księgi rady) ocalała po zniszczeniu Młodego Miasta przez mieszczan Głównego Miasta w 1455 roku. Księga, której tekst zachował się w odpisie, zaginęła podczas ewakuacji zasobu gdańskiego archiwum podczas II wojny światowej. {{author: MG}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:16, 4 sie 2013
KSIĘGI OBYWATELSKIE. Prowadzony przez Wetę (q Sąd Wetowy) rejestr osób q nabywających prawa miejskie. Dołączano do nich jako załączniki q listy rodowe, metryki, supliki, zaświadczenia pracy, o wychowaniu w sierocińcu miejskim, zwolnienia z poddaństwa itp. Najstarszy rejestr dla Głównego Miasta z lat 1364–1434 znajduje się w q księgach gruntowych, od 1536 do 1814 roku w osobnych księgach. Obok ksiąg obywatelskich w układzie chronologicznym, prowadzono księgi obejmujące alfabetyczne spisy obywateli. Na Młodym Mieście prowadzono księgi obywatelskie obejmującą wpisy z okresu 1400–1455. Jako jedna z dwóch ksiąg tej gminy (zob. q ogólne księgi rady) ocalała po zniszczeniu Młodego Miasta przez mieszczan Głównego Miasta w 1455 roku. Księga, której tekst zachował się w odpisie, zaginęła podczas ewakuacji zasobu gdańskiego archiwum podczas II wojny światowej.