KRÓLIKOWSKI JÓZEF, redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”

Wersja z 19:08, 2 sie 2013

JÓZEF KRÓLIKOWSKI (ur. 5 X 1931 Modle, powiat Skierniewice), dziennikarz, redaktor. W 1955 roku absolwent Wydziału Dziennikarskiego UW. W roku 1949 korespondent „Nowej Wsi”, „Pokolenia”, „Wsi”, „Głosu Robotniczego” w Łodzi. Kierownik działu łączności z czytelnikami q „Głosu Wybrzeża” (1955–1969). Zastępca redaktora naczelnego (1970–1974) i redaktor naczelny q „Dziennika Bałtyckiego” (1974–1981). Na przełomie lat 1981–1982, w q stanie wojennym, redaktor naczelny trójgazety „Głos Wybrzeża – Dziennik Bałtycki – Wieczór Wybrzeża”. W latach 1982–1985 redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża”. W okresie 1984–1987 przewodniczący Rady Prasowej przy premierze gen. Wojciechu Jaruzelskim. W 1985–1990 wiceprzewodniczący Komitetu do spraw Radia i Telewizji – prezesa PR w Warszawie. Pełnił też funkcję prezydenta Międzynarodowej Organizacji Rozgłośni Radiowych. Po przejściu na emeryturę do roku 1992 pracował w Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej (SDP), w 1993–1995 redaktor naczelny cotygodniowego Biuletynu Publicystycznego dla redakcji terenowych, wydawanego przez Fundację Prasa Polska w Warszawie. W latach 1993–2004 organizator i redaktor naczelny dwutygodnika „Polska Scena Polityczna”. Od 1999 współpracuje z warszawskim magazynem „Tęcza Polska”. W SDP w okresie 1957–1982, wielokrotny delegat na zjazdy stowarzyszenia, w 1970–1980 prezes Oddziału Morskiego SDP, 1975–191 członek Prezydium ZG SDP. W SDRP od roku 1982, członek założyciel, wielokrotnie we władzach Zarządu Głównego. Odznaczony m.in. w 1984 Krzyżem Oficerskim OOP, w 1975 Krzyżem Kawalerskim OOP, odznakami „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1970), „Zasłużony Pracownik Morza”, „Zasłużony Działacz Kultury”. JRD