RICKERT HEINRICH II, profesor filozofii
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
m (S.Danecki przeniósł stronę RICKERT HEINRICH (I) na RICKERT HEINRICH I, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Heinrich Rickert.JPG|thumb|Heinrich Rickert]] | [[File:Heinrich Rickert.JPG|thumb|Heinrich Rickert]] | ||
| − | '''HEINRICH RICKERT''' (25 V 1863 Gdańsk – 28 VII 1937 Heidelberg), naukowiec. Syn Heinricha. Uczył się w gd. gim., nast. w Berlinie, studiował filozofię, 1888 uzyskał doktorat na uniw. w Strasburgu, habilitował się 1891 na uniw. we Freiburgu. Tam od 1894 prof. filozofii, od 1916 prof. uniw. w Heidelbergu. Był czołowym twórcą tzw. badeńskiej szkoły neokantyzmu w filozofii niem. przeł. XIX i XX w. Zajmował się gł. teorią poznania, ogólną teorią wartości oraz teorią kultury i metodologii humanistyki. Zwolennik idiograficznej koncepcji poznania historii. Głoszone przez niego teorie mają ob. wartość tylko hist. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''HEINRICH RICKERT I''' (25 V 1863 Gdańsk – 28 VII 1937 Heidelberg), naukowiec. Syn Heinricha Rickerta II. Uczył się w gd. gim., nast. w Berlinie, studiował filozofię, 1888 uzyskał doktorat na uniw. w Strasburgu, habilitował się 1891 na uniw. we Freiburgu. Tam od 1894 prof. filozofii, od 1916 prof. uniw. w Heidelbergu. Był czołowym twórcą tzw. badeńskiej szkoły neokantyzmu w filozofii niem. przeł. XIX i XX w. Zajmował się gł. teorią poznania, ogólną teorią wartości oraz teorią kultury i metodologii humanistyki. Zwolennik idiograficznej koncepcji poznania historii. Głoszone przez niego teorie mają ob. wartość tylko hist. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:18, 1 sie 2013
Plik:Heinrich Rickert.JPG
Heinrich Rickert
HEINRICH RICKERT I (25 V 1863 Gdańsk – 28 VII 1937 Heidelberg), naukowiec. Syn Heinricha Rickerta II. Uczył się w gd. gim., nast. w Berlinie, studiował filozofię, 1888 uzyskał doktorat na uniw. w Strasburgu, habilitował się 1891 na uniw. we Freiburgu. Tam od 1894 prof. filozofii, od 1916 prof. uniw. w Heidelbergu. Był czołowym twórcą tzw. badeńskiej szkoły neokantyzmu w filozofii niem. przeł. XIX i XX w. Zajmował się gł. teorią poznania, ogólną teorią wartości oraz teorią kultury i metodologii humanistyki. Zwolennik idiograficznej koncepcji poznania historii. Głoszone przez niego teorie mają ob. wartość tylko hist.
