KRAMER HANS, architekt, fortyfikator
(poprawka przysłana przez prof. Śliwińskiego) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''HANS KRAMER''' (Drezno? – 1577 pod Tczewem), architekt, fortyfikator. Zapewne syn Bastiana. Początkowo pracował m.in. w Dreźnie i Wittenberdze. Od 1565 do śmierci był | + | '''HANS KRAMER''' (Drezno? – 1577 pod Tczewem), architekt, fortyfikator. Zapewne syn Bastiana. Początkowo pracował m.in. w Dreźnie i Wittenberdze. Od 1565 roku do śmierci był gdańskim miejskim budowniczym. W latach 1565–1568 prowadził prace budowlane przy wznoszeniu q Zielonej Bramy. Pracował przy kilku kamienicach gdańskich, w tym q Domu Angielskim, Aptece Rady (Rats-Apotheke, q apteki) i q Lwim Zamku. Następne jego prace obejmowały zbudowanie Bastionu Karowego, wału pomiędzy Bastionem św. Elżbiety a Karowym, pewnych elementów q Bramy Wyżynnej. Jednocześnie nadzorował prace przy rozbudowie umocnień w twierdzy Wisłoujście (q fortyfikacje). Zginął w trakcie q wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym. Uważany za najwybitniejszego fortyfikatora w Gdańsku w 2. połowie XVI wieku, jego prace wykazywały cechy renesowe i manierystyczne, a detale były podobne do tych spotykanych w Saksonii, we Włoszech i Niderlandach. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:44, 1 sie 2013
HANS KRAMER (Drezno? – 1577 pod Tczewem), architekt, fortyfikator. Zapewne syn Bastiana. Początkowo pracował m.in. w Dreźnie i Wittenberdze. Od 1565 roku do śmierci był gdańskim miejskim budowniczym. W latach 1565–1568 prowadził prace budowlane przy wznoszeniu q Zielonej Bramy. Pracował przy kilku kamienicach gdańskich, w tym q Domu Angielskim, Aptece Rady (Rats-Apotheke, q apteki) i q Lwim Zamku. Następne jego prace obejmowały zbudowanie Bastionu Karowego, wału pomiędzy Bastionem św. Elżbiety a Karowym, pewnych elementów q Bramy Wyżynnej. Jednocześnie nadzorował prace przy rozbudowie umocnień w twierdzy Wisłoujście (q fortyfikacje). Zginął w trakcie q wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym. Uważany za najwybitniejszego fortyfikatora w Gdańsku w 2. połowie XVI wieku, jego prace wykazywały cechy renesowe i manierystyczne, a detale były podobne do tych spotykanych w Saksonii, we Włoszech i Niderlandach.