KOWALIK PIOTR, profesor Politechniki Gdańskiej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Piotr_Kowalik.JPG|thumb|Piotr Kowalik]]'''PIOTR KOWALIK''' (7 IX 1939 Opactwo k. Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 ukończył Wydz. Budownictwa Wodnego q PG, na tej uczelni od 1967 dr, 1972 hab., 1979 prof.; kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej 1978–79, 1983–2005 kierował Katedrą Inżynierii Sanitarnej. Od 1972 przew. Zespołu ds. Żuław przy Gd. Oddziale PAN, od 2004 pełnomocnik rektora PG ds. Żuław. Od 2002 czł. korespondent PAN w dziedzinie hydrologii i gospodarki wodnej. Prowadził badania nad użytkowaniem biomasy w energetyce i oczyszczaniem ścieków na złożach hydrofitowych, opracował m.in. modele komputerowe dotyczące obiegu wody i wzrostu roślin na polderach Żuław i w Holandii. Jako ''visiting professor'' wykładał na uczelniach m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch. Laureat Światowej Nagrody Edukacji Ekologicznej (1993). 9 XII 2004 Królewska Szwedzka Akademia Nauk Rolniczych i Leśnych przyznała mu, za prace naukowe dotyczące gospodarowania wodą w rolnictwie, oczyszczania ścieków na złożach trzcinowych i plantacji wierzbowych jako źródeł energii, Nagrodę Bertebosa, zw. „Rolniczym i Leśnym Noblem”; dr h.c. Uniwersytetu Przyrodniczego we Wr. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Piotr_Kowalik.JPG|thumb|Piotr Kowalik]]'''PIOTR KOWALIK''' (7 IX 1939 Opactwo koło Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 roku ukończył Wydział Budownictwa Wodnego q PG, na tej uczelni od roku 1967 doktor, w 1972 habilitowany, w 1979 profesor; kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej w latach 1978–79, a w 1983–2005 kierował Katedrą Inżynierii Sanitarnej. Od 1972 roku przewodniczący Zespołu do spraw Żuław przy Gdańskim Oddziale PAN, od 2004 pełnomocnik rektora PG do spraw Żuław. Od 2002 członek korespondent PAN w dziedzinie hydrologii i gospodarki wodnej. Prowadził badania nad użytkowaniem biomasy w energetyce i oczyszczaniem ścieków na złożach hydrofitowych, opracował m.in. modele komputerowe dotyczące obiegu wody i wzrostu roślin na polderach Żuław i w Holandii. Jako ''visiting professor'' wykładał na uczelniach m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch. Laureat Światowej Nagrody Edukacji Ekologicznej (1993). 9 XII 2004 roku Królewska Szwedzka Akademia Nauk Rolniczych i Leśnych przyznała mu, za prace naukowe dotyczące gospodarowania wodą w rolnictwie, oczyszczania ścieków na złożach trzcinowych i plantacji wierzbowych jako źródeł energii, Nagrodę Bertebosa, zw. „Rolniczym i Leśnym Noblem”; doktor honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 11:15, 1 sie 2013

PIOTR KOWALIK (7 IX 1939 Opactwo koło Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 roku ukończył Wydział Budownictwa Wodnego q PG, na tej uczelni od roku 1967 doktor, w 1972 habilitowany, w 1979 profesor; kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej w latach 1978–79, a w 1983–2005 kierował Katedrą Inżynierii Sanitarnej. Od 1972 roku przewodniczący Zespołu do spraw Żuław przy Gdańskim Oddziale PAN, od 2004 pełnomocnik rektora PG do spraw Żuław. Od 2002 członek korespondent PAN w dziedzinie hydrologii i gospodarki wodnej. Prowadził badania nad użytkowaniem biomasy w energetyce i oczyszczaniem ścieków na złożach hydrofitowych, opracował m.in. modele komputerowe dotyczące obiegu wody i wzrostu roślin na polderach Żuław i w Holandii. Jako visiting professor wykładał na uczelniach m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch. Laureat Światowej Nagrody Edukacji Ekologicznej (1993). 9 XII 2004 roku Królewska Szwedzka Akademia Nauk Rolniczych i Leśnych przyznała mu, za prace naukowe dotyczące gospodarowania wodą w rolnictwie, oczyszczania ścieków na złożach trzcinowych i plantacji wierzbowych jako źródeł energii, Nagrodę Bertebosa, zw. „Rolniczym i Leśnym Noblem”; doktor honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. MA
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania