PAŃSTWOWY ZAKŁAD OPIEKI SPOŁECZNEJ
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''PAŃSTWOWY ZAKŁAD OPIEKI SPOŁECZNEJ''' (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer), q Srebrzysko. Zakład zamknięty, przeznaczony dla chorych psychicznie, epileptyków, osób z otępieniem umysłowym, niewymagających ścisłej izolacji z terenu II WMG. Istniejące dotychczas na terenie Pomorza zakłady w Świeciu, Wejherowie i Kocborowie k. Starogardu Gd., do których do 1919 wysyłano gd. pacjentów, po I w. świat. znalazły się na terenie państwa pol. Organizację zakładu rozpoczął q Senat II WMG 1922 od wykupu posiadłości Srebrniki (Silberhammer) z rąk pryw. Obok kilku budynków zakupiono ponad 60 ha ziemi na park i parcele budowlane, nast. dokupiono dalszych 150 ha. Działalność rozpoczął po 1923. W 1928 miał 196 miejsc i oddział kobiecy (Frauenabteilung-Eichendorff-Hof), do którego włączono dawny dworek z XVIII w., oraz oddział męski (Männerabteilung-Gerlach-Hof). Stałą opiekę sprawowało 2 lekarzy, dentysta, pielęgniarki | + | '''PAŃSTWOWY ZAKŁAD OPIEKI SPOŁECZNEJ''' (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer), q Srebrzysko. Zakład zamknięty, przeznaczony dla chorych psychicznie, epileptyków, osób z otępieniem umysłowym, niewymagających ścisłej izolacji z terenu q II Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Istniejące dotychczas na terenie Pomorza zakłady w Świeciu, Wejherowie i Kocborowie k. Starogardu Gd., do których do 1919 wysyłano gd. pacjentów, po I w. świat. znalazły się na terenie państwa pol. Organizację zakładu rozpoczął q Senat II WMG 1922 od wykupu posiadłości Srebrniki (Silberhammer) z rąk pryw. Obok kilku budynków zakupiono ponad 60 ha ziemi na park i parcele budowlane, nast. dokupiono dalszych 150 ha. Działalność rozpoczął po 1923. W 1928 miał 196 miejsc i oddział kobiecy (Frauenabteilung-Eichendorff-Hof), do którego włączono dawny dworek z XVIII w., oraz oddział męski (Männerabteilung-Gerlach-Hof). Stałą opiekę sprawowało 2 lekarzy, dentysta, pielęgniarki i pielęgniarze oraz obsługa gospodarczo-kuchenna, konserwatorzy urządzeń. W jednym z pomieszczeń była kaplica. Dozwolone były spacery pacjentów w obrębie zakładu. Odwiedziny rodzin dopuszczalne były tylko przez 2 godziny w niedzielę. W 1940–1945 przekształcony w wojsk. szpital ortopedyczny. W 1945 mieściły się tam domy akad. ALG (q GUMed), nast. q Wojewódzki Szpital Psychiatryczny. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 00:11, 31 lip 2013
PAŃSTWOWY ZAKŁAD OPIEKI SPOŁECZNEJ (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer), q Srebrzysko. Zakład zamknięty, przeznaczony dla chorych psychicznie, epileptyków, osób z otępieniem umysłowym, niewymagających ścisłej izolacji z terenu q II Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Istniejące dotychczas na terenie Pomorza zakłady w Świeciu, Wejherowie i Kocborowie k. Starogardu Gd., do których do 1919 wysyłano gd. pacjentów, po I w. świat. znalazły się na terenie państwa pol. Organizację zakładu rozpoczął q Senat II WMG 1922 od wykupu posiadłości Srebrniki (Silberhammer) z rąk pryw. Obok kilku budynków zakupiono ponad 60 ha ziemi na park i parcele budowlane, nast. dokupiono dalszych 150 ha. Działalność rozpoczął po 1923. W 1928 miał 196 miejsc i oddział kobiecy (Frauenabteilung-Eichendorff-Hof), do którego włączono dawny dworek z XVIII w., oraz oddział męski (Männerabteilung-Gerlach-Hof). Stałą opiekę sprawowało 2 lekarzy, dentysta, pielęgniarki i pielęgniarze oraz obsługa gospodarczo-kuchenna, konserwatorzy urządzeń. W jednym z pomieszczeń była kaplica. Dozwolone były spacery pacjentów w obrębie zakładu. Odwiedziny rodzin dopuszczalne były tylko przez 2 godziny w niedzielę. W 1940–1945 przekształcony w wojsk. szpital ortopedyczny. W 1945 mieściły się tam domy akad. ALG (q GUMed), nast. q Wojewódzki Szpital Psychiatryczny.
