MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA
m |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Adolf Boy, Portret Aegidiusa Straucha, 1650–1700, ze zbiorów MHMG.JPG|thumb|Adolf Boy ''Portret Aegidiusa Straucha'', 1650–1700, ze zbiorów MHMG]] | [[File:Adolf Boy, Portret Aegidiusa Straucha, 1650–1700, ze zbiorów MHMG.JPG|thumb|Adolf Boy ''Portret Aegidiusa Straucha'', 1650–1700, ze zbiorów MHMG]] | ||
[[File:Donatywa 3-dukatowa, awers (z lewej) i rewers, ze zbiorów MHMG.JPG|thumb|Donatywa 3-dukatowa, awers (z lewej) i rewers, ze zbiorów MHMG]] | [[File:Donatywa 3-dukatowa, awers (z lewej) i rewers, ze zbiorów MHMG.JPG|thumb|Donatywa 3-dukatowa, awers (z lewej) i rewers, ze zbiorów MHMG]] | ||
| − | '''MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA''' (MHMG), ul. Długa 46/47. Powołane uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej 31 III 1970 jako oddz. Muzeum Pomorskiego w Gd. (q Muzeum Narodowe), 2 IV 1970 oficjalnie otrzymało siedzibę gł. w q Ratuszu Głównego Miasta; uchwałą Prezydium WRN z 22 III 1971 przekształcone w samodzielne Muzeum Historii Miasta Gd. (ob. nazwa od 1 I 2000). Pierwszą otwartą w Ratuszu ekspozycją muzealną była prezentacja książek wydawnictwa Wiedza Powszechna, następna, przygotowana przez wojew. konserwatora zabytków w Gd. (q konserwatorzy zabytków w Gd.) oraz Przedsiębiorstwo Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków oddział w Gd. p.n. „25 lat ochrony zabytków w Gd.”, czynna była od 2 IV 1970, podczas uroczystego otwarcia Ratusza Głównego Miasta i utworzenia muzeum. MHMG gromadzi, opracowuje i udostępnia zbiory o historii miasta z zakresu archeologii, historii, sztuki, rzemiosła artyst., kultury materialnej, numizmatyki, organizuje wystawy, sympozja nauk., zajmuje się działalnością wydawniczą i edukacyjną. Stopniowo przejmowało od władz państw., kościelnych i miejskich gmachy i obiekty zaliczane do gł. zabytków Gd., odbudowując je, rewaloryzując i dostosowując do funkcji muzealnych. W 1973 przejęło od władz Gd. Zespół Przedbramia: Katownię i q Wieżę Więzienną na siedzibę Muzeum Kryminalistyki pod auspicjami q UG; 11 III 1974 od władz Gd. q twierdzę w Wisłoujściu; 3 | + | '''MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA''' (MHMG), ul. Długa 46/47. Powołane uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej 31 III 1970 jako oddz. Muzeum Pomorskiego w Gd. (q Muzeum Narodowe), 2 IV 1970 oficjalnie otrzymało siedzibę gł. w q Ratuszu Głównego Miasta; uchwałą Prezydium WRN z 22 III 1971 przekształcone w samodzielne Muzeum Historii Miasta Gd. (ob. nazwa od 1 I 2000). Pierwszą otwartą w Ratuszu ekspozycją muzealną była prezentacja książek wydawnictwa Wiedza Powszechna, następna, przygotowana przez wojew. konserwatora zabytków w Gd. (q konserwatorzy zabytków w Gd.) oraz Przedsiębiorstwo Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków oddział w Gd. p.n. „25 lat ochrony zabytków w Gd.”, czynna była od 2 IV 1970, podczas uroczystego otwarcia Ratusza Głównego Miasta i utworzenia muzeum. MHMG gromadzi, opracowuje i udostępnia zbiory o historii miasta z zakresu archeologii, historii, sztuki, rzemiosła artyst., kultury materialnej, numizmatyki, organizuje wystawy, sympozja nauk., zajmuje się działalnością wydawniczą i edukacyjną. Stopniowo przejmowało od władz państw., kościelnych i miejskich gmachy i obiekty zaliczane do gł. zabytków Gd., odbudowując je, rewaloryzując i dostosowując do funkcji muzealnych. W 1973 przejęło od władz Gd. Zespół Przedbramia: Katownię i q Wieżę Więzienną na siedzibę Muzeum Kryminalistyki pod auspicjami q UG; 11 III 1974 od władz Gd. q twierdzę w Wisłoujściu; 3 I 1980 od Ministerstwa Kultury i Sztuki – Wartownię nr 1 na Westerplatte; 1981 od władz Gd. q Dom Uphagena przy ul. Długiej 12; 1984 – zespół q Dworu Artusa (z Nowym Domem Ławy, q Sienią Gdańską oraz częścią parteru Domu Ekonomisty), 1988 od władz Gd. – basztę Na Zamurzu przy ul. Podmurze 2 na ekspozycję poświęconą historii gd. sportu i turystyki (pod koniec 2008 oddz. zlikwidowano), 1993 od władz Gd. – 5 kamieniczek przy ul. Kramarskiej o pow. 1360 m², przeznaczonych na pracownie nauk., pomieszczenia biurowe i magazyny zbiorów; 1996 q karmelici przekazali wieżę q kośc. św. Katarzyny, gdzie otwarto oddz. Muzeum Zegarów Wieżowych. W lutym 2000 decyzją Zarządu Miasta Gd. w Katowni i Wieży Więziennej (po zlikwidowanym Muzeum Kryminalistyki) otwarto oddz. Muzeum Bursztynu. Pod opieką MHMG znajdują się q Brama Wyżynna, Brama Nizinna, a od 2008 q mury obronne. {{author:EB}} |
{| | {| | ||
! ead | | ! ead | | ||
Wersja z 15:19, 30 lip 2013
MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA (MHMG), ul. Długa 46/47. Powołane uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej 31 III 1970 jako oddz. Muzeum Pomorskiego w Gd. (q Muzeum Narodowe), 2 IV 1970 oficjalnie otrzymało siedzibę gł. w q Ratuszu Głównego Miasta; uchwałą Prezydium WRN z 22 III 1971 przekształcone w samodzielne Muzeum Historii Miasta Gd. (ob. nazwa od 1 I 2000). Pierwszą otwartą w Ratuszu ekspozycją muzealną była prezentacja książek wydawnictwa Wiedza Powszechna, następna, przygotowana przez wojew. konserwatora zabytków w Gd. (q konserwatorzy zabytków w Gd.) oraz Przedsiębiorstwo Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków oddział w Gd. p.n. „25 lat ochrony zabytków w Gd.”, czynna była od 2 IV 1970, podczas uroczystego otwarcia Ratusza Głównego Miasta i utworzenia muzeum. MHMG gromadzi, opracowuje i udostępnia zbiory o historii miasta z zakresu archeologii, historii, sztuki, rzemiosła artyst., kultury materialnej, numizmatyki, organizuje wystawy, sympozja nauk., zajmuje się działalnością wydawniczą i edukacyjną. Stopniowo przejmowało od władz państw., kościelnych i miejskich gmachy i obiekty zaliczane do gł. zabytków Gd., odbudowując je, rewaloryzując i dostosowując do funkcji muzealnych. W 1973 przejęło od władz Gd. Zespół Przedbramia: Katownię i q Wieżę Więzienną na siedzibę Muzeum Kryminalistyki pod auspicjami q UG; 11 III 1974 od władz Gd. q twierdzę w Wisłoujściu; 3 I 1980 od Ministerstwa Kultury i Sztuki – Wartownię nr 1 na Westerplatte; 1981 od władz Gd. q Dom Uphagena przy ul. Długiej 12; 1984 – zespół q Dworu Artusa (z Nowym Domem Ławy, q Sienią Gdańską oraz częścią parteru Domu Ekonomisty), 1988 od władz Gd. – basztę Na Zamurzu przy ul. Podmurze 2 na ekspozycję poświęconą historii gd. sportu i turystyki (pod koniec 2008 oddz. zlikwidowano), 1993 od władz Gd. – 5 kamieniczek przy ul. Kramarskiej o pow. 1360 m², przeznaczonych na pracownie nauk., pomieszczenia biurowe i magazyny zbiorów; 1996 q karmelici przekazali wieżę q kośc. św. Katarzyny, gdzie otwarto oddz. Muzeum Zegarów Wieżowych. W lutym 2000 decyzją Zarządu Miasta Gd. w Katowni i Wieży Więziennej (po zlikwidowanym Muzeum Kryminalistyki) otwarto oddz. Muzeum Bursztynu. Pod opieką MHMG znajdują się q Brama Wyżynna, Brama Nizinna, a od 2008 q mury obronne.
| Dyrektorzy Muzeum Historycznego Miasta Gdańska | |
| 1971–1972 | q Józef Kuszewski |
| 1972–1976 | Tadeusz Matusiak |
| 1976–1988 | q Mirosław Gliński |
| 1989– | q Adam Koperkiewicz |
| Oddziały Muzeum Historycznego Miasta Gdańska |
| Ratusz Głównego Miasta |
| Dwór Artusa z sąsiednimi kamienicami (Stary i Nowy Dom Ławy, Dom Ekonomistów) |
| Dom Uphagena |
| Twierdza Wisłoujście |
| Westerplatte, Wartownia nr 1 |
| Muzeum Bursztynu |
| Muzeum Zegarów Wieżowych (kościół św. Katarzyny) |
| Muzeum Poczty Polskiej |
_i_rewers,_ze_zbior%C3%B3w_MHMG.JPG){kind=link}