KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO''', Ujeścisko (nieistniejący). Pierwsza wzmianka o parafii St. Georg, kościele i jego pastorze pochodzi z 1647. Budowa świątyni trwała od 1648 do 1663. Był to typowy kościół wiejski o konstrukcji ryglowej o wymiarach | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO''', Ujeścisko (nieistniejący). Pierwsza wzmianka o parafii St. Georg, kościele i jego pastorze pochodzi z 1647 roku. Budowa świątyni trwała od 1648 do 1663. Był to typowy kościół wiejski o konstrukcji ryglowej o wymiarach około 45 × 20 m z małą absydą od wschodu i małą zakrystią w południowej przybudówce. Około roku 1663 dobudowana została od zachodu kwadratowa wieża z drewnianych bali (o przekroju 50 cm), wysokości około 20 m, kryta czterospadowym dachem. W południowej przybudówce z 1773 obok zakrystii od strony głównej drogi (obecnie ul. Cedrowa, róg ul. Warszawskiej) znajdowało się boczne wejście do kościoła. Całość dachu kryta była przed 1945 ceramiczną dachówką. W 1860 roku otynkowany, w tej formie zewnętrznej dotrwał do zniszczenia w marcu 1945. Po II wojnie światowej nieodbudowany. Dla pastora zbudowano po 1647 pierwszą ryglową plebanię, kolejne nowe wznoszono w latach 1701 i 1876. Ostatnia, parterowa z czerwonej cegły, dotrwała do dziś jako dom mieszkalny. Zmianom ulegało także wyposażenie kościoła. Już w XVII wieku musiał posiadać ambonę, organy lub dzwony. Organistami najczęściej byli wiejscy nauczyciele czy sołtysi. W 1804 roku powstała nowa kazalnica, w 1817 i 1828 zakupiono dwa nowe dzwony, w 1874 – nowe organy. Do kościoła przylegał cmentarz parafialny. Obecnie nieczynny, w ruinie. Luterańska parafia św. Jerzego, oprócz wsi q Ujeścisko, obejmowała swym zasięgiem okoliczne wsie, w tym przed rokiem 1900: q Emaus, q Zakoniczyn, q Szadółki, q Pieklisko, q Zabornię, majątek w q Krzyżownikach, folwark q Trzy Lipy, q Migowo. {{author: MrGl}} <br /><br /> Tabela: Pastorzy kościoła św. Jerzego [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:23, 25 lip 2013
KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO, Ujeścisko (nieistniejący). Pierwsza wzmianka o parafii St. Georg, kościele i jego pastorze pochodzi z 1647 roku. Budowa świątyni trwała od 1648 do 1663. Był to typowy kościół wiejski o konstrukcji ryglowej o wymiarach około 45 × 20 m z małą absydą od wschodu i małą zakrystią w południowej przybudówce. Około roku 1663 dobudowana została od zachodu kwadratowa wieża z drewnianych bali (o przekroju 50 cm), wysokości około 20 m, kryta czterospadowym dachem. W południowej przybudówce z 1773 obok zakrystii od strony głównej drogi (obecnie ul. Cedrowa, róg ul. Warszawskiej) znajdowało się boczne wejście do kościoła. Całość dachu kryta była przed 1945 ceramiczną dachówką. W 1860 roku otynkowany, w tej formie zewnętrznej dotrwał do zniszczenia w marcu 1945. Po II wojnie światowej nieodbudowany. Dla pastora zbudowano po 1647 pierwszą ryglową plebanię, kolejne nowe wznoszono w latach 1701 i 1876. Ostatnia, parterowa z czerwonej cegły, dotrwała do dziś jako dom mieszkalny. Zmianom ulegało także wyposażenie kościoła. Już w XVII wieku musiał posiadać ambonę, organy lub dzwony. Organistami najczęściej byli wiejscy nauczyciele czy sołtysi. W 1804 roku powstała nowa kazalnica, w 1817 i 1828 zakupiono dwa nowe dzwony, w 1874 – nowe organy. Do kościoła przylegał cmentarz parafialny. Obecnie nieczynny, w ruinie. Luterańska parafia św. Jerzego, oprócz wsi q Ujeścisko, obejmowała swym zasięgiem okoliczne wsie, w tym przed rokiem 1900: q Emaus, q Zakoniczyn, q Szadółki, q Pieklisko, q Zabornię, majątek w q Krzyżownikach, folwark q Trzy Lipy, q Migowo.
Tabela: Pastorzy kościoła św. Jerzego
