KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA (nieistniejący)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA''' (nie istnieje). Kościół przyszpitalny w zespole | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA''' (nie istnieje). Kościół przyszpitalny w zespole klasztornym q bonifratrów w q Starych Szkotach, wzniesiony około 1646 roku, najprawdopodobniej z muru pruskiego. W styczniu 1656 spalony przez gdańszczan w ramach przygotowań do odparcia ataku Szwedów. W roku 1671 odbudowany jako prowizoryczna kaplica. W 1693 na wieżyczce zainstalowano zegar (wysokość około 18 m, szerokość 8 m). W latach 1714–1715, kosztem 6260 florenów monety pruskiej, wzniesiono kościół właściwy, z co najmniej dwoma ołtarzami. Na planie q Jeana Charpantiera z roku 1718 przedstawiony jako prostokątna budowla, dłuższym bokiem stojąca wzdłuż nieistniejącej drogi do q Bramy Nizinnej, zwanej w tym miejscu q Psim Zakątkiem, a krótszym – przy również nieistniejącej ul. Motławskiej. Ponownie zniszczony w 1734, podczas przygotowań do odparcia ataku wojsk rosyjskich i saskich. Odbudowany w tym samym miejscu około roku 1741. Wedle ryciny q Matthaeusa Deischa z 1765 miał sześcioosiową bryłę (6 dużych okien w ścianie wschodniej), prawie płaski dach, pozbawiony wieżyczek. Zniszczony podczas oblężenia Gdańska w 1807, ponownie prewencyjnie zniszczony, tym razem przez broniące się wojska pruskie. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:20, 25 lip 2013
KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA (nie istnieje). Kościół przyszpitalny w zespole klasztornym q bonifratrów w q Starych Szkotach, wzniesiony około 1646 roku, najprawdopodobniej z muru pruskiego. W styczniu 1656 spalony przez gdańszczan w ramach przygotowań do odparcia ataku Szwedów. W roku 1671 odbudowany jako prowizoryczna kaplica. W 1693 na wieżyczce zainstalowano zegar (wysokość około 18 m, szerokość 8 m). W latach 1714–1715, kosztem 6260 florenów monety pruskiej, wzniesiono kościół właściwy, z co najmniej dwoma ołtarzami. Na planie q Jeana Charpantiera z roku 1718 przedstawiony jako prostokątna budowla, dłuższym bokiem stojąca wzdłuż nieistniejącej drogi do q Bramy Nizinnej, zwanej w tym miejscu q Psim Zakątkiem, a krótszym – przy również nieistniejącej ul. Motławskiej. Ponownie zniszczony w 1734, podczas przygotowań do odparcia ataku wojsk rosyjskich i saskich. Odbudowany w tym samym miejscu około roku 1741. Wedle ryciny q Matthaeusa Deischa z 1765 miał sześcioosiową bryłę (6 dużych okien w ścianie wschodniej), prawie płaski dach, pozbawiony wieżyczek. Zniszczony podczas oblężenia Gdańska w 1807, ponownie prewencyjnie zniszczony, tym razem przez broniące się wojska pruskie.
