|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Tadeusz_Kielanowski.JPG|thumb|Tadeusz Kielanowski]]'''TADEUSZ KIELANOWSKI''' (12 IX 1905 Lwów – 6 V 1992 Gdańsk), lekarz, naukowiec. Dzięki stypendium rządu fr. 1923 zdał maturę w Nancy, studiował prawo i nauki polit. w Paryżu, następnie medycynę na uniw. we Lw., 1931 dr. W 1931–39 zatrudniony w Zakładzie Anatomii Patologicznej uniw. we Lw. Podczas II w. świat. pracował we Lwowie w klinikach i szpitalach ftyzjatrycznych, żołnierz AK, 1944–45 ppłk – lekarz WP. W 1945–50 pracował na UMCS w Lublinie (prodziekan i dziekan Wydz. Lekarskiego, 1948–50 rektor). Organizator AM w Białymstoku (rektor, 1950–55 kier. Kliniki Chorób Płuc). W 1956–75 (do emerytury) pracował w AM w Gd. (q GUMed) jako kier. Kliniki Ftyzjatrii. W 1967 zorganizował w Gd. pierwszy pol. społeczny telefon zaufania „Anonimowy przyjaciel” oraz 5 krajowych konferencji lekarzy humanistów (1976, 1978, 1980, 1983, 1987). Autor publikacji, zwł. z zakresu patologii ogólnej, kliniki gruźlicy płuc i leczenia terminalnego. Doktor h.c. AM w Białymstoku (1965) i AM w Lublinie (1975), czł. licznych towarzystw nauk. Pochowany na q cment. Srebrzysko. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Tadeusz_Kielanowski.JPG|thumb|Tadeusz Kielanowski]]'''TADEUSZ KIELANOWSKI''' (12 IX 1905 Lwów – 6 V 1992 Gdańsk), lekarz, naukowiec. Dzięki stypendium rządu francuskiego w 1923 roku zdał maturę w Nancy, studiował prawo i nauki polityczne w Paryżu, następnie medycynę na uniwersytecie we Lwowie, w 1931 doktor. W latach 1931–1939 zatrudniony w Zakładzie Anatomii Patologicznej uniwersytetu we Lwowie. Podczas II wojny światowej pracował we Lwowie w klinikach i szpitalach ftyzjatrycznych, żołnierz AK, w latach 1944–1945 podpułkownik – lekarz WP. W 1945–1950 pracował na UMCS w Lublinie (prodziekan i dziekan Wydziału Lekarskiego, 1948–1950 rektor). Organizator AM w Białymstoku (rektor, 1950–1955 kierownik Kliniki Chorób Płuc). W 1956–1975 (do emerytury) pracował w AM w Gdańśku (q GUMed) jako kierownik Kliniki Ftyzjatrii. W 1967 roku zorganizował w Gdańsku pierwszy polski społeczny telefon zaufania „Anonimowy przyjaciel” oraz pięć krajowych konferencji lekarzy humanistów (1976, 1978, 1980, 1983, 1987). Autor publikacji, zwłaszcza z zakresu patologii ogólnej, kliniki gruźlicy płuc i leczenia terminalnego. Doktor honoris causa AM w Białymstoku (1965) i AM w Lublinie (1975), członek licznych towarzystw naukowych. Pochowany na q cmentarzu Srebrzysko. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:52, 19 lip 2013
TADEUSZ KIELANOWSKI (12 IX 1905 Lwów – 6 V 1992 Gdańsk), lekarz, naukowiec. Dzięki stypendium rządu francuskiego w 1923 roku zdał maturę w Nancy, studiował prawo i nauki polityczne w Paryżu, następnie medycynę na uniwersytecie we Lwowie, w 1931 doktor. W latach 1931–1939 zatrudniony w Zakładzie Anatomii Patologicznej uniwersytetu we Lwowie. Podczas II wojny światowej pracował we Lwowie w klinikach i szpitalach ftyzjatrycznych, żołnierz AK, w latach 1944–1945 podpułkownik – lekarz WP. W 1945–1950 pracował na UMCS w Lublinie (prodziekan i dziekan Wydziału Lekarskiego, 1948–1950 rektor). Organizator AM w Białymstoku (rektor, 1950–1955 kierownik Kliniki Chorób Płuc). W 1956–1975 (do emerytury) pracował w AM w Gdańśku (q GUMed) jako kierownik Kliniki Ftyzjatrii. W 1967 roku zorganizował w Gdańsku pierwszy polski społeczny telefon zaufania „Anonimowy przyjaciel” oraz pięć krajowych konferencji lekarzy humanistów (1976, 1978, 1980, 1983, 1987). Autor publikacji, zwłaszcza z zakresu patologii ogólnej, kliniki gruźlicy płuc i leczenia terminalnego. Doktor honoris causa AM w Białymstoku (1965) i AM w Lublinie (1975), członek licznych towarzystw naukowych. Pochowany na q cmentarzu Srebrzysko.
ZM
