NACHT-SAMBORSKI ARTUR, artysta malarz, pedagog
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Artur_Nacht_Samborski__Martwa_natura__1956.JPG|thumb|Artur Nacht-Samborski ''Martwa natura'', 1956]] | [[File:Artur_Nacht_Samborski__Martwa_natura__1956.JPG|thumb|Artur Nacht-Samborski ''Martwa natura'', 1956]] | ||
| − | '''STEFAN ARTUR NACHT-SAMBORSKI''' (26 V 1898 Kraków – 9 X 1974 Warszawa), malarz, pedagog. Urodził się w żyd. rodzinie kupieckiej, studiował 1918–21 w krakowskiej ASP pod kierunkiem | + | '''STEFAN ARTUR NACHT-SAMBORSKI''' (26 V 1898 Kraków – 9 X 1974 Warszawa), malarz, pedagog. Urodził się w żyd. rodzinie kupieckiej, studiował 1918–21 w krakowskiej ASP pod kierunkiem Wojciecha Weissa. W 1924 wyjechał z kapistami do Paryża. W styczniu 1939 wrócił do Kr., we wrześniu wyjechał do Lw. Uratowany z getta przez przyjaciół, od 1942 w Warszawie, z parafii kośc. św. Aleksandra otrzymał akt urodzenia na nazwisko Stefan Ignacy Samborski. Od 1 V 1946 prof. w PWSSP (q ASP), od listopada do końca roku akad. dyr. tej uczelni. W 1947–49 kier. Wydz. Malarstwa i Architektury. Przewodniczący Okręgu Gd. ZPAP, czł. Ogólnopolskiej Komisji Artystycznej Związku Generalnego ZPAP. Od 1 X 1949 w ASP w Warszawie, od 1956 prof. zw. W pocz. okresie twórczości pozostawał pod wpływem ekspresjonizmu. Próbował godzić twardość form geometrycznych z miękkością ludzkiego ciała i kształtów roślinnych. Uznanie i sławę zyskał 1957 dzięki wystawie w Muzeum Narodowym w Poznaniu; uważany za klasyka pol. malarstwa nowoczesnego. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:58, 17 lip 2013
STEFAN ARTUR NACHT-SAMBORSKI (26 V 1898 Kraków – 9 X 1974 Warszawa), malarz, pedagog. Urodził się w żyd. rodzinie kupieckiej, studiował 1918–21 w krakowskiej ASP pod kierunkiem Wojciecha Weissa. W 1924 wyjechał z kapistami do Paryża. W styczniu 1939 wrócił do Kr., we wrześniu wyjechał do Lw. Uratowany z getta przez przyjaciół, od 1942 w Warszawie, z parafii kośc. św. Aleksandra otrzymał akt urodzenia na nazwisko Stefan Ignacy Samborski. Od 1 V 1946 prof. w PWSSP (q ASP), od listopada do końca roku akad. dyr. tej uczelni. W 1947–49 kier. Wydz. Malarstwa i Architektury. Przewodniczący Okręgu Gd. ZPAP, czł. Ogólnopolskiej Komisji Artystycznej Związku Generalnego ZPAP. Od 1 X 1949 w ASP w Warszawie, od 1956 prof. zw. W pocz. okresie twórczości pozostawał pod wpływem ekspresjonizmu. Próbował godzić twardość form geometrycznych z miękkością ludzkiego ciała i kształtów roślinnych. Uznanie i sławę zyskał 1957 dzięki wystawie w Muzeum Narodowym w Poznaniu; uważany za klasyka pol. malarstwa nowoczesnego.
