KAMNITZER BERNHARD, prawnik, polityk
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''BERNHARD KAMNITZER''' (25 X 1890 Tczew – 15 VII 1959 Nowy Jork), polityk, prawnik, działacz mniejszości | + | '''BERNHARD KAMNITZER''' (25 X 1890 Tczew – 15 VII 1959 Nowy Jork), polityk, prawnik, działacz mniejszości żydowskiej. Syn kupca Wilhelma, ukończył realną q szkołę św. Piotra i Pawła, w latach 1909–1912 studiował prawo w Berlinie i Królewcu. W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej, ciężko ranny. W 1919 roku zdał egzamin asesorski, w 1921 wybrany w Gdańsku do Rady Sądu Ziemskiego. Poseł z listy SPD do q Volkstagu I i II kadencji (1920–1927). W grudniu 1927 został senatorem pobocznym, od 1930 do 9 I 1931 senator główny, podlegały mu sprawy finansowe. Odgrywał pierwszoplanową rolę w Senacie centrolewicowym. Zwolennik normalizacji stosunków Gdańska z Polską, popierał rozwój gdańsko-rosyjskich stosunków gospodarczych. Uczestniczył w pracach społeczności żydowskich w II WMG, m.in. przewodniczył od roku 1932 Zentralverein Danziger Staatsbürger Jüdischen Glaubens (Centralny Związek Obywateli Gdańska Wyznania Mojżeszowego). W 1919 roku doprowadził do reaktywowania Jüdischer Jugendverein Gabriel Riesser (Żydowskie Stowarzyszenie Młodzieży Gabriel Riesser). W latach 30. XX wieku występował w gdańskim sądzie jako rzecznik prześladowanych przez nazistów, zwłaszcza spośród ludności żydowskiej. Aresztowany przez nazistowską policję gdańską; utrudniano mu wykonywanie zawodu adwokata. W 1938 wyjechał do Wielkiej Brytanii, a później do USA. W Nowym Jorku był współzałożycielem i przewodniczącym q Związku Gdańszczan w Ameryce. Utalentowany muzyk, pisał recenzje muzyczne do „Danziger Rundschau”. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:50, 15 lip 2013
BERNHARD KAMNITZER (25 X 1890 Tczew – 15 VII 1959 Nowy Jork), polityk, prawnik, działacz mniejszości żydowskiej. Syn kupca Wilhelma, ukończył realną q szkołę św. Piotra i Pawła, w latach 1909–1912 studiował prawo w Berlinie i Królewcu. W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej, ciężko ranny. W 1919 roku zdał egzamin asesorski, w 1921 wybrany w Gdańsku do Rady Sądu Ziemskiego. Poseł z listy SPD do q Volkstagu I i II kadencji (1920–1927). W grudniu 1927 został senatorem pobocznym, od 1930 do 9 I 1931 senator główny, podlegały mu sprawy finansowe. Odgrywał pierwszoplanową rolę w Senacie centrolewicowym. Zwolennik normalizacji stosunków Gdańska z Polską, popierał rozwój gdańsko-rosyjskich stosunków gospodarczych. Uczestniczył w pracach społeczności żydowskich w II WMG, m.in. przewodniczył od roku 1932 Zentralverein Danziger Staatsbürger Jüdischen Glaubens (Centralny Związek Obywateli Gdańska Wyznania Mojżeszowego). W 1919 roku doprowadził do reaktywowania Jüdischer Jugendverein Gabriel Riesser (Żydowskie Stowarzyszenie Młodzieży Gabriel Riesser). W latach 30. XX wieku występował w gdańskim sądzie jako rzecznik prześladowanych przez nazistów, zwłaszcza spośród ludności żydowskiej. Aresztowany przez nazistowską policję gdańską; utrudniano mu wykonywanie zawodu adwokata. W 1938 wyjechał do Wielkiej Brytanii, a później do USA. W Nowym Jorku był współzałożycielem i przewodniczącym q Związku Gdańszczan w Ameryce. Utalentowany muzyk, pisał recenzje muzyczne do „Danziger Rundschau”.
