GRONAU DANIEL MAGNUS, organista, kompozytor
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''DANIEL MAGNUS GRONAU''' ( | + | '''DANIEL MAGNUS GRONAU''' (około 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W latach 1717–1719 organista kaplicy św. Anny (q kościół św. Trójcy), 1719–1724 q kościoła św. Katarzyny, 1724–1730 q kościoła NMP, 1730–1747 q kościoła św. Jana. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił cztery tomy utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX wieku, zaginął w roku 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, w 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji. {{author: MaBa}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:53, 12 lip 2013
DANIEL MAGNUS GRONAU (około 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W latach 1717–1719 organista kaplicy św. Anny (q kościół św. Trójcy), 1719–1724 q kościoła św. Katarzyny, 1724–1730 q kościoła NMP, 1730–1747 q kościoła św. Jana. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił cztery tomy utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX wieku, zaginął w roku 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, w 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji.
