|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Zygmunt Iwicki.JPG|thumb|Zygmunt Iwicki]]'''ZYGMUNT IWICKI''' (ur. 23 IV 1930 Lubiewo koło Tucholi), ksiądz, doktor filozofii, historyk sztuki, znawca dziejów Oliwy. Szkołę podstawową ukończył w Lubiewie, w latach 1946–1951 uczył się w gimnazjum w Gdańsku i Poznaniu, w 1951–56 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie. Święcenia kapłańskie przyjął 22 VII 1956 roku w q kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej. Wikariusz m.in. w Nowym Dworze Gdańskim w parafii Przemienienia Pańskiego (ustanowiony 9 IX 1958), w gdańskiej parafii q kościoła Matki Boskiej Bolesnej przy ul. Głębokiej 1 (1963), w parafii q kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Jelitkowie (ustanowiony 1 VII 1969). W roku 1971 był duszpasterzem akademickim w Gdańsku. Równocześnie do 1971 studiował w Instytucie Historii Sztuki UAM (uzyskał magisterium na podstawie pracy ''Architektura i wystrój plastyczny ołtarza głównego w katedrze oliwskiej''). Od roku 1972, za zgodą władz kościelnych, przebywa za granicą, do 1978 w Niemczech, potem w Szwajcarii. Na uniwersytecie w Karlsruhe w 1978 roku obronił pracę doktorską, w której wykazał, że ołtarz główny katedry oliwskiej jest dziełem q Andreasa Schlütera. Od roku 1979 profesor w Kantonsschule Kollegium Schwyz (Zurych) i konserwator przy tamtejszym Muzeum Diecezjalnym. Od 1995 na emeryturze. W 2002 roku pasowany na rycerza Grobu Chrystusa w Jerozolimie zwierzchnictwa szwajcarskiego. Autor m.in. prac: ''Der Hochaltar der Kathedrale in Oliva. Ein Werk von Andreas Schlüter'' (1980), ''Oliva. Führer durch die Kathedrale und das ehemalige Kloster'' (1994), ''Kronika parafii (katedralnej) w Oliwie (1904–1945)'' (1998), ''Oliwa wczoraj i dziś. Przewodnik po zabytkach katedry i byłego klasztoru'' (2001), ''Nekropolia oliwska'' (2004), ''Konwent oliwski (1186–1831). Leksykon biograficzny nie tylko…'' (2010). {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Zygmunt Iwicki.JPG|thumb|Zygmunt Iwicki]]'''ZYGMUNT IWICKI''' (ur. 23 IV 1930 Lubiewo koło Tucholi), ksiądz, doktor filozofii, historyk sztuki, znawca dziejów Oliwy. Szkołę podstawową ukończył w Lubiewie, w latach 1946–1951 uczył się w gimnazjum w Gdańsku i Poznaniu, 1951–1956 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie. Święcenia kapłańskie przyjął 22 VII 1956 roku w q kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej. Wikariusz m.in. w Nowym Dworze Gdańskim w parafii Przemienienia Pańskiego (ustanowiony 9 IX 1958), w gdańskiej parafii q kościoła Matki Boskiej Bolesnej przy ul. Głębokiej 1 (1963), w parafii q kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Jelitkowie (ustanowiony 1 VII 1969). W roku 1971 był duszpasterzem akademickim w Gdańsku. Równocześnie do 1971 studiował w Instytucie Historii Sztuki UAM (uzyskał magisterium na podstawie pracy ''Architektura i wystrój plastyczny ołtarza głównego w katedrze oliwskiej''). Od roku 1972, za zgodą władz kościelnych, przebywa za granicą, do 1978 w Niemczech, potem w Szwajcarii. Na uniwersytecie w Karlsruhe w 1978 roku obronił pracę doktorską, w której wykazał, że ołtarz główny katedry oliwskiej jest dziełem q Andreasa Schlütera. Od roku 1979 profesor w Kantonsschule Kollegium Schwyz (Zurych) i konserwator przy tamtejszym Muzeum Diecezjalnym. Od 1995 na emeryturze. W 2002 roku pasowany na rycerza Grobu Chrystusa w Jerozolimie zwierzchnictwa szwajcarskiego. Autor m.in. prac: ''Der Hochaltar der Kathedrale in Oliva. Ein Werk von Andreas Schlüter'' (1980), ''Oliva. Führer durch die Kathedrale und das ehemalige Kloster'' (1994), ''Kronika parafii (katedralnej) w Oliwie (1904–1945)'' (1998), ''Oliwa wczoraj i dziś. Przewodnik po zabytkach katedry i byłego klasztoru'' (2001), ''Nekropolia oliwska'' (2004), ''Konwent oliwski (1186–1831). Leksykon biograficzny nie tylko…'' (2010). {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:10, 12 lip 2013
ZYGMUNT IWICKI (ur. 23 IV 1930 Lubiewo koło Tucholi), ksiądz, doktor filozofii, historyk sztuki, znawca dziejów Oliwy. Szkołę podstawową ukończył w Lubiewie, w latach 1946–1951 uczył się w gimnazjum w Gdańsku i Poznaniu, 1951–1956 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie. Święcenia kapłańskie przyjął 22 VII 1956 roku w q kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej. Wikariusz m.in. w Nowym Dworze Gdańskim w parafii Przemienienia Pańskiego (ustanowiony 9 IX 1958), w gdańskiej parafii q kościoła Matki Boskiej Bolesnej przy ul. Głębokiej 1 (1963), w parafii q kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Jelitkowie (ustanowiony 1 VII 1969). W roku 1971 był duszpasterzem akademickim w Gdańsku. Równocześnie do 1971 studiował w Instytucie Historii Sztuki UAM (uzyskał magisterium na podstawie pracy
Architektura i wystrój plastyczny ołtarza głównego w katedrze oliwskiej). Od roku 1972, za zgodą władz kościelnych, przebywa za granicą, do 1978 w Niemczech, potem w Szwajcarii. Na uniwersytecie w Karlsruhe w 1978 roku obronił pracę doktorską, w której wykazał, że ołtarz główny katedry oliwskiej jest dziełem q Andreasa Schlütera. Od roku 1979 profesor w Kantonsschule Kollegium Schwyz (Zurych) i konserwator przy tamtejszym Muzeum Diecezjalnym. Od 1995 na emeryturze. W 2002 roku pasowany na rycerza Grobu Chrystusa w Jerozolimie zwierzchnictwa szwajcarskiego. Autor m.in. prac:
Der Hochaltar der Kathedrale in Oliva. Ein Werk von Andreas Schlüter (1980),
Oliva. Führer durch die Kathedrale und das ehemalige Kloster (1994),
Kronika parafii (katedralnej) w Oliwie (1904–1945) (1998),
Oliwa wczoraj i dziś. Przewodnik po zabytkach katedry i byłego klasztoru (2001),
Nekropolia oliwska (2004),
Konwent oliwski (1186–1831). Leksykon biograficzny nie tylko… (2010).
MAB
