GRUPPE OTTO FRIEDRICH, pisarz, historyk
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''OTTO FRIEDRICH GRUPPE''' (15 IV 1804 Gdańsk – 7 I 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Syn kupca. Ukończył w 1825 q Gimnazjum Miejskie, studiował filozofię, germanistykę i nauki | + | '''OTTO FRIEDRICH GRUPPE''' (15 IV 1804 Gdańsk – 7 I 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Syn kupca. Ukończył w 1825 roku q Gimnazjum Miejskie, studiował filozofię, germanistykę i nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Berlinie. Po studiach dziennikarz, urzędnik ministerialny; od roku 1844 profesor uniwersytetu w Berlinie, wykładał logikę i historię filozofii, w 1863 sekretarz Akademii Sztuk. Uprawiał poezję liryczną (''Gedichte'', 1835) i epicką (''Königin Bertha'', 1848; ''Kaiser Karl'', 1852; ''Ruth, Tobias, Sulamith'', 1857), pisał dramaty (''Otto von Wittelsbach'', 1860), wydawał antologie (''Deutscher Dichterwald'', 1849; ''Sagen und Geschichten des deutschen Volkes aus dem Munde seiner Dichter'', 1854), publikował prace poświęcone filozofii (''Gegenwart und Zukunft der Philosophie in Deutschland'', 1855), sztuce przekładu (''Deutsche Übersetzerkunst'', 1858) i poezji (''Die römische Elegie'', 1838; ''Leben und Werke deutscher Dichter'', 1864–1868). Zmarł porażony apopleksją. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 16:48, 9 lip 2013
OTTO FRIEDRICH GRUPPE (15 IV 1804 Gdańsk – 7 I 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Syn kupca. Ukończył w 1825 roku q Gimnazjum Miejskie, studiował filozofię, germanistykę i nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Berlinie. Po studiach dziennikarz, urzędnik ministerialny; od roku 1844 profesor uniwersytetu w Berlinie, wykładał logikę i historię filozofii, w 1863 sekretarz Akademii Sztuk. Uprawiał poezję liryczną (Gedichte, 1835) i epicką (Königin Bertha, 1848; Kaiser Karl, 1852; Ruth, Tobias, Sulamith, 1857), pisał dramaty (Otto von Wittelsbach, 1860), wydawał antologie (Deutscher Dichterwald, 1849; Sagen und Geschichten des deutschen Volkes aus dem Munde seiner Dichter, 1854), publikował prace poświęcone filozofii (Gegenwart und Zukunft der Philosophie in Deutschland, 1855), sztuce przekładu (Deutsche Übersetzerkunst, 1858) i poezji (Die römische Elegie, 1838; Leben und Werke deutscher Dichter, 1864–1868). Zmarł porażony apopleksją.
