GRONAU DANIEL MAGNUS, organista, kompozytor
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''DANIEL MAGNUS GRONAU''' (ok. 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W | + | '''DANIEL MAGNUS GRONAU''' (ok. 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W latach 1717–1719 organista kaplicy św. Anny (q kościół św. Trójcy), w 1719–1724 q kościoła św. Katarzyny, w 1724–1730 q kościoła NMP, w 1730–1747 q kościoła św. Jana. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił cztery tomy utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX wieku, zaginął w roku 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, w 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji. {{author: MaBa}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:48, 8 lip 2013
DANIEL MAGNUS GRONAU (ok. 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W latach 1717–1719 organista kaplicy św. Anny (q kościół św. Trójcy), w 1719–1724 q kościoła św. Katarzyny, w 1724–1730 q kościoła NMP, w 1730–1747 q kościoła św. Jana. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił cztery tomy utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX wieku, zaginął w roku 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, w 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji.