GRODDECK MICHAEL, burmistrz Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MICHAEL GRODDECK''' (Grodek; 24 XII 1731 Gdańsk – 27 II 1800 Gdańsk), burmistrz. Syn q Karla Groddecka. Od 1746 uczeń q Gimnazjum Akademickiego, | + | '''MICHAEL GRODDECK''' (Grodek; 24 XII 1731 Gdańsk – 27 II 1800 Gdańsk), burmistrz. Syn q Karla Groddecka. Od 1746 roku uczeń q Gimnazjum Akademickiego, w latach 1759–1762 sekretarz miejski, od 1762 ławnik Głównego Miasta, od 1780 rajca. W latach 1783–1784 skutecznie negocjował z władzami Prus w sprawie zniesienia blokady Gdańska. Należał w Radzie Miejskiej do mniejszości wiążącej losy Gdańska z Prusami, jako jeden z dwóch rajców wchodził w skład delegacji mającej w roku 1793 przekazać im miasto. W 1793 mianowany przez Prusaków policyjnym burmistrzem, przewodniczył Radzie Tymczasowej i nowej, powołanej w roku 1794, zajmując się przystosowaniem ustroju gdańskiego do obowiązującego w Prusach. Nobilitowany 5 VI 1798 przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III, obdarzony godnością tajnego radcy do spraw wojny i domen (Geheimer Kriegs- und Domänenrat). Ostatni mianowany przez Radę Miejską q protoscholara. Pochowany w rodzinnym grobowcu w kaplicy św. Anny w q kościele NMP. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:16, 8 lip 2013
MICHAEL GRODDECK (Grodek; 24 XII 1731 Gdańsk – 27 II 1800 Gdańsk), burmistrz. Syn q Karla Groddecka. Od 1746 roku uczeń q Gimnazjum Akademickiego, w latach 1759–1762 sekretarz miejski, od 1762 ławnik Głównego Miasta, od 1780 rajca. W latach 1783–1784 skutecznie negocjował z władzami Prus w sprawie zniesienia blokady Gdańska. Należał w Radzie Miejskiej do mniejszości wiążącej losy Gdańska z Prusami, jako jeden z dwóch rajców wchodził w skład delegacji mającej w roku 1793 przekazać im miasto. W 1793 mianowany przez Prusaków policyjnym burmistrzem, przewodniczył Radzie Tymczasowej i nowej, powołanej w roku 1794, zajmując się przystosowaniem ustroju gdańskiego do obowiązującego w Prusach. Nobilitowany 5 VI 1798 przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III, obdarzony godnością tajnego radcy do spraw wojny i domen (Geheimer Kriegs- und Domänenrat). Ostatni mianowany przez Radę Miejską q protoscholara. Pochowany w rodzinnym grobowcu w kaplicy św. Anny w q kościele NMP.
