GERHARD GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH, księgarz, radny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD''' (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, syn księgarza Friedricha Samuela (1765–1831). Przejął w 1831 po zmarłym ojcu księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako Fr. Sam. Gerhard (q księgarstwo). Od 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39). W | + | '''GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD''' (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, syn księgarza Friedricha Samuela (1765–1831). Przejął w 1831 roku po zmarłym ojcu księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako Fr. Sam. Gerhard (q księgarstwo). Od roku 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39). W latach 1837–1849 był wydawcą q „Danziger Dampfboot”, a 1839–1849 gazety q „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”. W roku 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec braku odpowiedzi zrzekł się mandatu radnego. Zubożały na skutek nietrafionych pomysłów wydawniczych, wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki. Dalsze losy nieznane. Od roku 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia (q wolnomularstwo), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W roku 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:38, 5 lip 2013
GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, syn księgarza Friedricha Samuela (1765–1831). Przejął w 1831 roku po zmarłym ojcu księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako Fr. Sam. Gerhard (q księgarstwo). Od roku 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39). W latach 1837–1849 był wydawcą q „Danziger Dampfboot”, a 1839–1849 gazety q „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”. W roku 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec braku odpowiedzi zrzekł się mandatu radnego. Zubożały na skutek nietrafionych pomysłów wydawniczych, wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki. Dalsze losy nieznane. Od roku 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia (q wolnomularstwo), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W roku 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
