FÖRSTER CASPER jr, muzyk, śpiewak
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CASPER FÖRSTER jr''' (chrzest 22 II 1616 Gdańsk – pochowany 1 III 1673 Oliwa), muzyk. Syn q Caspra Förstera, brat księgarza Georga (q księgarstwo). Jako chłopiec śpiewał w kapeli q | + | '''CASPER FÖRSTER jr''' (chrzest 22 II 1616 Gdańsk – pochowany 1 III 1673 Oliwa), muzyk. Syn q Caspra Förstera, brat księgarza Georga (q księgarstwo). Jako chłopiec śpiewał w kapeli q kościoła NMP. W latach 1633–1636 uczył się w rzymskim Collegium Germanicum. W okresie 1637–1651 śpiewak kapeli królewskiej w Warszawie, a 1652–1655 i 1661–1667 kapelmistrz na dworze Fryderyka III w Kopenhadze. W latach 1555–1557 kapelmistrz w kościele NMP. W 1657 roku wyjechał do Włoch, brał udział w wojnie Wenecji z Turcją; odznaczony za waleczność Orderem św. Marka. Ostatnie pięć lat życia spędził w Oliwie. Zachowało się ponad 40 jego rękopiśmiennych kompozycji wokalno-instrumentalnych i 7 sonat instrumentalnych, przechowywanych w bibliotece uniwersytetu w Uppsali, a pojedyncze kopie w bibliotece Berlina i Drezna. Jego twórczość świadczy o adaptowaniu nowych ówcześnie wzorów włoskich, stanowiąc wkład w ich propagowanie. {{author: DS}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:15, 4 lip 2013
CASPER FÖRSTER jr (chrzest 22 II 1616 Gdańsk – pochowany 1 III 1673 Oliwa), muzyk. Syn q Caspra Förstera, brat księgarza Georga (q księgarstwo). Jako chłopiec śpiewał w kapeli q kościoła NMP. W latach 1633–1636 uczył się w rzymskim Collegium Germanicum. W okresie 1637–1651 śpiewak kapeli królewskiej w Warszawie, a 1652–1655 i 1661–1667 kapelmistrz na dworze Fryderyka III w Kopenhadze. W latach 1555–1557 kapelmistrz w kościele NMP. W 1657 roku wyjechał do Włoch, brał udział w wojnie Wenecji z Turcją; odznaczony za waleczność Orderem św. Marka. Ostatnie pięć lat życia spędził w Oliwie. Zachowało się ponad 40 jego rękopiśmiennych kompozycji wokalno-instrumentalnych i 7 sonat instrumentalnych, przechowywanych w bibliotece uniwersytetu w Uppsali, a pojedyncze kopie w bibliotece Berlina i Drezna. Jego twórczość świadczy o adaptowaniu nowych ówcześnie wzorów włoskich, stanowiąc wkład w ich propagowanie.
