PRZYBYLSKI WŁODZIMIERZ, prorektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Włodzimierz_Przybylski.JPG|thumb|Włodzimierz Przybylski]] | [[File:Włodzimierz_Przybylski.JPG|thumb|Włodzimierz Przybylski]] | ||
| − | '''WŁODZIMIERZ PRZYBYLSKI''' (ur. 13 III 1940 Byczyna, Kujawy), naukowiec. W 1958 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Toruniu, 1963 absolwent Wydz. Mechanicznego q PG. Zatrudniony od 1964 na PG, 1975 dr, 1976–77 technolog w Fabryce Przekładni Samochodowych „Polmo” w Tczewie. Od 1983 dr hab., 1993 prof. tytularny, 1997 prof. zw. W 1979–83 zast. dyr. Inst. Technologii Budowy Maszyn, 1984–87 prodziekan ds. nauki Wydz. Mechanicznego Technologicznego, 1987–90 dziekan tego wydziału, 1990–91 dziekan Wydz. Technologii Maszyn i Organizacji Produkcji, 1992–93 dziekan Wydz. Mechanicznego. W 1996–2002 (2 kadencje) prorektor ds. rozwoju PG. W 1991–2009 kier. Zakładu Projektowania Automatyzacji Procesów Technologicznych, 1993–2009 kier. Katedry Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji. Przebywał na stażach i stypendiach m.in. w Inst. Mechaniki Precyzyjnej w Leningradzie (1972, 1980); Inst. Samochodowym w Moskwie (1988); w University of Oulu (1991), na stypendiach w Delft Technical University (1978–79), Brunel Universtity; Hattfield Polytechnic (1991); Universite Catholique de Louvain (Belgia, 1997, 1998), Universität Karlsruhe (1996–99, 2001), pracował jako ''visiting professor'' na uniw. w Dortmundzie. Inicjator krajowych badań w zakresie technologii maszyn i automatyzacji produkcji, projektowania i optymalizacji procesów technologicznych dla obrabiarek skrawających, konstruowania narzędzi. Zajmuje się badaniami procesów obróbek wykańczających (gł. przez nagniatanie plast. i szlifowanie). Autor m.in. 14 wdrożonych patentów, zdobywca 10 medali na międzynarodowych wystawach (m.in. Gd., Genewa, Seul, Bruksela). Wprowadził do przemysłu uniwersalne narzędzia do nagniatania i specjalne głowice nagniatające do obróbki cylindrów hydraulicznych. Od 1994 czł. Akademii Inżynierskiej w Polsce, 2008–10 czł. rady nauki przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 1999 przew. Rady Naukowej q Międzynarodowych Targów Gd. Odznaczony m.in. 1994 Krzyżem Kawalerskim OOP, 2001 Krzyżem Oficerskim OOP, 2011 Krzyżem Komandorskim OOP, 1997 Medalem 1000-lecia Gd. {{author: | + | '''WŁODZIMIERZ PRZYBYLSKI''' (ur. 13 III 1940 Byczyna, Kujawy), naukowiec. W 1958 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Toruniu, 1963 absolwent Wydz. Mechanicznego q PG. Zatrudniony od 1964 na PG, 1975 dr, 1976–77 technolog w Fabryce Przekładni Samochodowych „Polmo” w Tczewie. Od 1983 dr hab., 1993 prof. tytularny, 1997 prof. zw. W 1979–83 zast. dyr. Inst. Technologii Budowy Maszyn, 1984–87 prodziekan ds. nauki Wydz. Mechanicznego Technologicznego, 1987–90 dziekan tego wydziału, 1990–91 dziekan Wydz. Technologii Maszyn i Organizacji Produkcji, 1992–93 dziekan Wydz. Mechanicznego. W 1996–2002 (2 kadencje) prorektor ds. rozwoju PG. W 1991–2009 kier. Zakładu Projektowania Automatyzacji Procesów Technologicznych, 1993–2009 kier. Katedry Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji. Przebywał na stażach i stypendiach m.in. w Inst. Mechaniki Precyzyjnej w Leningradzie (1972, 1980); Inst. Samochodowym w Moskwie (1988); w University of Oulu (1991), na stypendiach w Delft Technical University (1978–79), Brunel Universtity; Hattfield Polytechnic (1991); Universite Catholique de Louvain (Belgia, 1997, 1998), Universität Karlsruhe (1996–99, 2001), pracował jako ''visiting professor'' na uniw. w Dortmundzie. Inicjator krajowych badań w zakresie technologii maszyn i automatyzacji produkcji, projektowania i optymalizacji procesów technologicznych dla obrabiarek skrawających, konstruowania narzędzi. Zajmuje się badaniami procesów obróbek wykańczających (gł. przez nagniatanie plast. i szlifowanie). Autor m.in. 14 wdrożonych patentów, zdobywca 10 medali na międzynarodowych wystawach (m.in. Gd., Genewa, Seul, Bruksela). Wprowadził do przemysłu uniwersalne narzędzia do nagniatania i specjalne głowice nagniatające do obróbki cylindrów hydraulicznych. Od 1994 czł. Akademii Inżynierskiej w Polsce, 2008–10 czł. rady nauki przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 1999 przew. Rady Naukowej q Międzynarodowych Targów Gd. Odznaczony m.in. 1994 Krzyżem Kawalerskim OOP, 2001 Krzyżem Oficerskim OOP, 2011 Krzyżem Komandorskim OOP, 1997 Medalem 1000-lecia Gd. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 11:04, 29 cze 2013
WŁODZIMIERZ PRZYBYLSKI (ur. 13 III 1940 Byczyna, Kujawy), naukowiec. W 1958 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Toruniu, 1963 absolwent Wydz. Mechanicznego q PG. Zatrudniony od 1964 na PG, 1975 dr, 1976–77 technolog w Fabryce Przekładni Samochodowych „Polmo” w Tczewie. Od 1983 dr hab., 1993 prof. tytularny, 1997 prof. zw. W 1979–83 zast. dyr. Inst. Technologii Budowy Maszyn, 1984–87 prodziekan ds. nauki Wydz. Mechanicznego Technologicznego, 1987–90 dziekan tego wydziału, 1990–91 dziekan Wydz. Technologii Maszyn i Organizacji Produkcji, 1992–93 dziekan Wydz. Mechanicznego. W 1996–2002 (2 kadencje) prorektor ds. rozwoju PG. W 1991–2009 kier. Zakładu Projektowania Automatyzacji Procesów Technologicznych, 1993–2009 kier. Katedry Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji. Przebywał na stażach i stypendiach m.in. w Inst. Mechaniki Precyzyjnej w Leningradzie (1972, 1980); Inst. Samochodowym w Moskwie (1988); w University of Oulu (1991), na stypendiach w Delft Technical University (1978–79), Brunel Universtity; Hattfield Polytechnic (1991); Universite Catholique de Louvain (Belgia, 1997, 1998), Universität Karlsruhe (1996–99, 2001), pracował jako visiting professor na uniw. w Dortmundzie. Inicjator krajowych badań w zakresie technologii maszyn i automatyzacji produkcji, projektowania i optymalizacji procesów technologicznych dla obrabiarek skrawających, konstruowania narzędzi. Zajmuje się badaniami procesów obróbek wykańczających (gł. przez nagniatanie plast. i szlifowanie). Autor m.in. 14 wdrożonych patentów, zdobywca 10 medali na międzynarodowych wystawach (m.in. Gd., Genewa, Seul, Bruksela). Wprowadził do przemysłu uniwersalne narzędzia do nagniatania i specjalne głowice nagniatające do obróbki cylindrów hydraulicznych. Od 1994 czł. Akademii Inżynierskiej w Polsce, 2008–10 czł. rady nauki przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 1999 przew. Rady Naukowej q Międzynarodowych Targów Gd. Odznaczony m.in. 1994 Krzyżem Kawalerskim OOP, 2001 Krzyżem Oficerskim OOP, 2011 Krzyżem Komandorskim OOP, 1997 Medalem 1000-lecia Gd.
