HUFELAND GOTTLIEB, burmistrz Gdańska
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''GOTTLIEB HUFELAND''' (19 X 1760 Gdańsk – 18 II 1817 Halle), profesor prawa. Syn pochodzącego ze Słupska kupca gd. (od 1738) Daniela. W 1769 był uczniem q Gimnazjum Akademickiego. Po uzyskaniu stypendium z gd. Fundacji Diesseldorfów (q Johann G. Diesseldorf) w 1780 rozpoczął studia filoz. na uniw. w Lipsku, nast. studiował prawo na uniw. w Getyndze (1783) i Jenie, gdzie w 1785 uzyskał doktorat. Pracował na uniw. w Jenie; od 1788 prof. tytularny, od 1790 prof. zw. prawa; w 1803 na uniw. w Würzburgu, 1806 na uniw. w Landshut (k. Monachium). Wezwany do Gd. przez fr. generała-gubernatora q Jeana Rappa, przybył 16 V 1808, by objąć funkcję senatora I WMG, a od września t.r. prezydenta Senatu (q burmistrzowie). Głównym jego zadaniem było kierowanie pracami komisji przygotowującej projekt nowej konstytucji. Z powodu wielu rozbieżności poglądów i interesów pracy nad nią nie ukończono do 1813. Przewodniczył komisji, której zadaniem było m.in. wprowadzenie w Gd. q kodeksu Napoleona (do czego doszło 1 VII 1808). Stał również na czele komisji do uregulowania nałożonej przez Francję na Gd. kontrybucji. 10 X 1808 na czele delegacji gd. spotkał się w Kwidzynie z carem Aleksandrem i, omawiając m.in. sprawy francuskich żądań, przekraczających możliwości płatnicze Gd. 12 IV 1812, po oskarżeniu o spłatę jego długów przez budżet Gd., zrezygnował z funkcji i 16 maja opuścił Gd., powrócił do pracy na uniw. w Landshut; w 1816 przeniósł się do Halle.{{author: MrGl}}{{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''GOTTLIEB HUFELAND''' (19 X 1760 Gdańsk – 18 II 1817 Halle), profesor prawa. Syn pochodzącego ze Słupska kupca gd. (od 1738) Daniela. W 1769 był uczniem q Gimnazjum Akademickiego. Po uzyskaniu stypendium z gd. Fundacji Diesseldorfów (q Johann G. Diesseldorf) w 1780 rozpoczął studia filoz. na uniw. w Lipsku, nast. studiował prawo na uniw. w Getyndze (1783) i Jenie, gdzie w 1785 uzyskał doktorat. Pracował na uniw. w Jenie; od 1788 prof. tytularny, od 1790 prof. zw. prawa; w 1803 na uniw. w Würzburgu, 1806 na uniw. w Landshut (k. Monachium). Wezwany do Gd. przez fr. generała-gubernatora q Jeana Rappa, przybył 16 V 1808, by objąć funkcję senatora I WMG, a od września t.r. prezydenta Senatu (q burmistrzowie). Głównym jego zadaniem było kierowanie pracami komisji przygotowującej projekt nowej konstytucji. Z powodu wielu rozbieżności poglądów i interesów pracy nad nią nie ukończono do 1813. Przewodniczył komisji, której zadaniem było m.in. wprowadzenie w Gd. q kodeksu Napoleona (do czego doszło 1 VII 1808). Stał również na czele komisji do uregulowania nałożonej przez Francję na Gd. kontrybucji. 10 X 1808 na czele delegacji gd. spotkał się w Kwidzynie z carem Aleksandrem i, omawiając m.in. sprawy francuskich żądań, przekraczających możliwości płatnicze Gd. 12 IV 1812, po oskarżeniu o spłatę jego długów przez budżet Gd., zrezygnował z funkcji i 16 maja opuścił Gd., powrócił do pracy na uniw. w Landshut; w 1816 przeniósł się do Halle. {{author: MrGl}} {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 09:42, 24 cze 2013
GOTTLIEB HUFELAND (19 X 1760 Gdańsk – 18 II 1817 Halle), profesor prawa. Syn pochodzącego ze Słupska kupca gd. (od 1738) Daniela. W 1769 był uczniem q Gimnazjum Akademickiego. Po uzyskaniu stypendium z gd. Fundacji Diesseldorfów (q Johann G. Diesseldorf) w 1780 rozpoczął studia filoz. na uniw. w Lipsku, nast. studiował prawo na uniw. w Getyndze (1783) i Jenie, gdzie w 1785 uzyskał doktorat. Pracował na uniw. w Jenie; od 1788 prof. tytularny, od 1790 prof. zw. prawa; w 1803 na uniw. w Würzburgu, 1806 na uniw. w Landshut (k. Monachium). Wezwany do Gd. przez fr. generała-gubernatora q Jeana Rappa, przybył 16 V 1808, by objąć funkcję senatora I WMG, a od września t.r. prezydenta Senatu (q burmistrzowie). Głównym jego zadaniem było kierowanie pracami komisji przygotowującej projekt nowej konstytucji. Z powodu wielu rozbieżności poglądów i interesów pracy nad nią nie ukończono do 1813. Przewodniczył komisji, której zadaniem było m.in. wprowadzenie w Gd. q kodeksu Napoleona (do czego doszło 1 VII 1808). Stał również na czele komisji do uregulowania nałożonej przez Francję na Gd. kontrybucji. 10 X 1808 na czele delegacji gd. spotkał się w Kwidzynie z carem Aleksandrem i, omawiając m.in. sprawy francuskich żądań, przekraczających możliwości płatnicze Gd. 12 IV 1812, po oskarżeniu o spłatę jego długów przez budżet Gd., zrezygnował z funkcji i 16 maja opuścił Gd., powrócił do pracy na uniw. w Landshut; w 1816 przeniósł się do Halle.