WERNSDORFF JOHANN WILHELM, burmistrz Gdańska
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[Category: | + | '''JOHANN WILHELM WERNSDORFF''' (8 III 1749 Gdańsk – 13 X 1837 Gdańsk), urzędnik. Syn przybyłego z Wittenbergi Gottlieba Wernsdorffa, profesora wymowy i poezji q Gimnazjum Akademickiego. Po uzyskaniu stypendium z Fundacji Diesseldorfów (q Johann Gottfried Diesseldorf) w roku 1761 studiował na uniwersytecie w Wittenberdze, a w latach 1771–1775 zapewne prawo na uniwersytecie w Lipsku. W okresie 1777–1792 sekretarz q Rady Miejskiej, 1784–1791 rezydował przy dworze królewskim w Warszawie. W latach 1792–1793 ławnik sądu miejskiego. Po włączeniu w roku 1793 Gdańska do państwa pruskiego pracował w jego administracji sądowej, do roku 1797 radca sądowy, w latach 1798–1806 burmistrz do spraw sądowych (zob. q burmistrzowie miast gdańskich). Po utworzeniu q I Wolnego Miasta Gdańska w latach 1807–1811 senator i podskarbi miejski. Zajmował się sprawami finansowymi Gdańska, w tym spłatą kontrybucji nałożonej na miasto przez cesarza Napoleona. Po ponownym włączeniu Gdańska do państwa pruskiego pełnił w latach 1814–1820 (do emerytury) funkcję drugiego burmistrza. W roku 1808 mieszkał w swoim domu przy Jopengasse 3 (ul. Piwna). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:33, 21 cze 2013
JOHANN WILHELM WERNSDORFF (8 III 1749 Gdańsk – 13 X 1837 Gdańsk), urzędnik. Syn przybyłego z Wittenbergi Gottlieba Wernsdorffa, profesora wymowy i poezji q Gimnazjum Akademickiego. Po uzyskaniu stypendium z Fundacji Diesseldorfów (q Johann Gottfried Diesseldorf) w roku 1761 studiował na uniwersytecie w Wittenberdze, a w latach 1771–1775 zapewne prawo na uniwersytecie w Lipsku. W okresie 1777–1792 sekretarz q Rady Miejskiej, 1784–1791 rezydował przy dworze królewskim w Warszawie. W latach 1792–1793 ławnik sądu miejskiego. Po włączeniu w roku 1793 Gdańska do państwa pruskiego pracował w jego administracji sądowej, do roku 1797 radca sądowy, w latach 1798–1806 burmistrz do spraw sądowych (zob. q burmistrzowie miast gdańskich). Po utworzeniu q I Wolnego Miasta Gdańska w latach 1807–1811 senator i podskarbi miejski. Zajmował się sprawami finansowymi Gdańska, w tym spłatą kontrybucji nałożonej na miasto przez cesarza Napoleona. Po ponownym włączeniu Gdańska do państwa pruskiego pełnił w latach 1814–1820 (do emerytury) funkcję drugiego burmistrza. W roku 1808 mieszkał w swoim domu przy Jopengasse 3 (ul. Piwna).
